Hell Spawn

Na de bom "Tragic separation" uit 2020 is het ook voor DGM tijd voor een opvolger, deze vindt zijn gedaante in "Life", toch al de elfde langspeler van deze Italianen. Waar die Simone Mularoni nog de tijd vindt om zijn eigen band staande te houden, weten we niet. We zien deze meneer zijn naam meer en meer verschijnen op verschillende producten, niet enkel binnen Frontiers uiteraard. Ook bij onze eigen landgenoten Thorium blijft hij een vaste waarde in de mix en mastering van het hele gebeuren. Als we de heren mogen geloven gaat deze plaat terug naar de kern van de muziek, de songwriting zelf, want de laatste tijd waren ze téveel gefocust op hoe de songs zouden gaan klinken. Wat uiteraard ook belangrijk is. Starten doen we met "Unravel the sorrow" werd als eerste op ons losgelaten met de daarbij horende videoclip. Eerlijk is eerlijk, we vonden en vinden dit nog steeds een redelijk plat nummertje. Het mist wat ballen, wat we eigenlijk wel van DGM gewend zijn. "To the core" komt naar voor als tweede song en ook tweede single. Hier zit er al wat meer power achter zoals we dat kennen van DGM. "The calling" doet hier gretig in verder. Dit is ook één van de songs die het meeste bijblijft. "Second chance" zegt het eigenlijk al zelf en we geven het niet meteen een tweede kans, het nummer sleept ons teveel aan, net als "Find your way", dit is - zoals de opener - een vrij plat nummertje. "Dominate" gaat er dan weer wat steviger tegenaan. Maar we beginnen we ok wel onze interesse te verliezen. Er blijft te weinig bij van de voorgaande songs en daar brengt "Eve" ook geen verandering in. "Journey to nowhere" voegt hier ook niets nieuws aan toe, terwijl "Leave all behind" er wel mag zijn. "Neuromancer" gaat er als afsluiter wat epischer aan toe, maar sleept uiteindelijk ook zijn weg naar buiten. Begrijp ons niet verkeerd, dit is zeker geen slechte plaat, maar er blijft heel weinig van hangen en we missen zoals eerder gezegd toch wel wat pit en ballen in de songs. Het sleept zichzelf wat voort en verdwijnt weer, zonder dat we er eigenlijk iets van hebben onthouden. 

75