Hell Spawn

De vijf heren van Seax uit Massachusetts zijn ons ook geen onbekenden in het metal wereldje. Met hun speed metal attack zijn ze toe aan hun vijfde langspeler genaamd "Speed inferno". De band startte ermee in 2009 maar pas in 2012 zag de eerste zelf uitgebrachte langspeler "High on metal" het licht. De band klonk toen nog net iets anders dan nu, de speed metal zat er al in, maar het ging toch wel aan een lager tempo. Meer heavy metal, hardrock met een streepje punk dan speed metal. De tweede plaat "To the grave" uit 2014 zette er al wat meer versnelling achter. Maar nog steeds niet de Seax die wij nu kennen. "Speed metal mania" uit 2016 bracht hier meer verandering in. De stemmetjes gingen hier ook al een stukje hoger, met een grote knipoog naar Exciter. Net zoals bands als Vulture, Evil Invaders, Ranger, Stallion, Speedwolf... en andere het hen ook al voordeden. De band kenmerkte zich tot dan met zeer herkenbare zwartwit hoezen maar vanaf "Fallout rituals" uit 2019 kwam ook hier verandering in. Het zwartwit werd geruild voor een geschilderde hoes, een hele upgrade vinden wij. De muziek ging ook steeds meer op ons eigen Evil Invaders gelijken. Je zou bijna zeggen dat Seax de Amerikaanse Evil Invaders is. Na enkele line-up wissels krijgen we dan de nieuwe "Speed inferno" waar de heren nog steeds voor een geschilderde hoes kozen. Ditmaal werd het artwork verzorgd door niemand minder dan Velio Josto, een toch wel gekende naam ondertussen. Hij maakte onder andere de hoes voor "Empires in the sun" van ons eigen Thorium, maar ook de "Archives" versies van Riot, Vulture, Cobra Spell, Enforcer, Iron Angel, Medieval Steel, "Last tribe standing" van Ostrogoth, en ga zo maar eventjes door. Een echte 'krak' in zijn werk zoals we zouden zeggen :)  "Speed inferno" start met het titelnummer zelf en raast er meteen door met de hoge uithalen die van alle kanten komen. Het Exciter gehalte is nog steeds hoog, maar wel met heel wat vitessen erbij. "Radiation overload" houdt het tempo aan, maar doet ons eerder denken aan de Seax van een paar jaar geleden. "New world crucifixion" gaat ons wat meer naar een Burstin Out toe. "Barbarians of doom" wordt dan weer wat speed/thrash-achtig. "Keepers of the blade" geeft weer een serieuze knipoog naar de hele Exciter-stroming, net zoals "Return to the steel". "Shok combat", "Rising evil" en "Heading for a road" brengen ons echter ook niets nieuws. De plaat blijft een beetje in hetzelfde potje roeren. Maar om eerlijk te zijn, vinden we dit een beetje een Evil Invaders rip off, alhoewel de heren van Evil Invaders een pak verder staan en een schitterende laatste plaat uitbrachten, Seax kan hier helemaal niet aan tippen en zal voor ons dus altijd een beetje een afgietsel blijven, want eerlijk is eerlijk, het ligt er toch wel vingerdik op... 

68