Hell Spawn

DGM is eindelijk terug in 2020 met een nieuw album, en hoe!! Nadat de band de voorgaande uitstekende albums als "Momentum" en "The passage" uitbracht, zijn ze nu terug met hun tiende(!!!) studioalbum "Tragic separation". Het nieuwe album is een conceptalbum dat draait rond het leven en vooral de paden die bewandeld worden en wat de gevolgen daarvan zijn. Muzikaal borduurt de band verder op hun stijl die ook al kenmerkend was op de vorige platen. Denk aan snelle progressieve (power) metal voornamelijk in het straatje van bands als Symphony X en Circus Maximus, met een waanzinnig muzikaal collectief onder leiding van Simone Mularoni (onder andere ook bekend als producer en mixer voor bands als Geoff Tate's Mindcrime, Michael Romeo, Ray Alder en onze Belgische vrienden van Thorium). Aan een giga-tempo vliegen riffs en solo's ons om de oren, zonder ook maar enig moment te verzanden in oeverloos gepiel zonder ziel. Reken daarbij de uitstekende zang van Marco Basile en dan weet je dat je een pakkende plaat krijgt, waar alle elementen die nodig zijn om een progressief metal meesterwerk te maken ruimschoots aanwezig zijn. Hoogtepunten opnoemen is een zware, zo niet onmogelijke bevalling, want van opener "Flesh and blood" tot het afsluitende "Curtain"( hier krijgen we zo'n Fates Warning-achtig einde wat zo op "Pleasant shade of grey" had kunnen staan) staat alles in het teken van het hierboven vermelde concept. De band heeft een jaar met hart en ziel aan deze plaat gewerkt, en heeft wat ons betreft misschien wel hun beste plaat tot nog toe op hun conto geschreven. Zoals gezegd is het moeilijk om favorieten uit te halen wegens het constante hoge niveau , maar als het dan toch echt moet kiezen we voor "Fate" , het magistrale titelnummer en "Land of sorrow". Absoluut meesterwerk en voer voor elke metalfan van vingervlugge melodieuze/progressieve metal. Alla successiva DGM. Bravo a tutti! Plaat van de maand oktober voor ons.

90