Hell Spawn

Them! Het zal bij sommigen misschien een belletje doen rinkelen rond een cd van King Diamond. Bij anderen misschien helemaal niets. De 'Them' waar we hier over spreken, is een band die begonnen is als een tribute aan King Diamond en die bij gelegenheid ook leden van King Diamond/Mercyful Fate in haar gelederen heeft gehad. Naargelang het succes groeide van deze tribute act begon het idee te groeien om een eigen verhaallijn uit te werken met eigen originele muziek. Gaandeweg werkte Troy Norr aan dit project. Tijdens dit proces kreeg hij de versterking van Marcus 'Ulle' Ulrich uit Duitsland. Bevriende muzikanten werden benaderd toen de ideeën body en leven kregen, waarna die dan op hun beurt het muzikale verder aankleedden. Lang verhaal kort. De band nam een paar tracks op en contacteerde een paar labels, en men tekende bij een Belgisch label genaamd Empire. Na een zesdaagse US-tour wenkte het Europese vasteland toen het debuut "Sweet hollow" verscheen en op basis hiervan kwam een tour tot stand. SPV/Steamhammer pikte de band op en bracht de opvolger "Manor of the Se7en gables" op de markt, opnieuw gevolgd door een Europese tour. "Manor..." liet ons het tweede deel zien van het verhaal rond de beruchte K.K. Fosser. Nu brengt SPV/Steamhammer het derde album "Return to Hemmersmoor" op de markt. Tevens is dit het sluitstuk van de geplande trilogie. Wanneer we de 3 albums in hun geheel achter elkaar beluisteren, horen we een muzikaal epos dat groeit en open bloeit, met als middelpunt de toch wel opmerkelijke stem van Troy Norr die gemakkelijk de hoogte van King Diamond haalt, maar veel meer uit zijn stem weet te peuteren dan voorgenoemde. Troy zijn stem is meer gekleurd, beweeglijker en voller. Ook muzikaal zijn ze niet te vergelijken met KD daar Them eerder thrash metal gericht is door de inbreng van Ulle. Het geheel is ook meer episch opgebouwd dan KD. "Return to Hemmersmoor" is zoals gezegd het derde deel en sluitstuk rond het verhaal van K.K. Fosser. K.K. kan op het nippertje ontsnappen aan de laatste heksenjager Peter Thomson en gaat terug naar zijn Hemmersmoor en hiermee start ook de opener van deze schijf "Diluvium". "Age of ascension" laat onmiddellijk horen waar het nu om draait! Het gaat om wraak!! KK wil wraak. Het vuur van zijn haat is zo dik dat het de adem afsnijdt en dat uit zich door de muur van agressie die weerspiegeld wordt door de muziek op het ganse album. Het pedaal wordt maar pas iets of wat gelost op "Free", wat de eerste single is geworden van dit juweeltje. Vocaal tapt Troy uit een totaal ander vaatje, aangezien zijn kopstem veel minder gebruikt wordt. Hij gebruikt nu meer en meer zijn normale stem met tussendoor wat uitspattingen zoals op "The thin veil"! Hun tweede single "Battle blood" is pompen en blazen van de zuiverste soort en brengt alles naar het komende hoogtepunt "Maestro's last stand" waar tekstlijnen van het debuut worden hernomen om zo het zaakje aan elkaar te knopen tot één groot concept dat het uiteindelijk is geworden. Wie de band kent van hun vroegere albums zal zeker niet teleurgesteld worden. Volwassenheid en compactheid zijn hier de key woorden welke hier op hun plaats zijn. Over alles is minutieus nagedacht en evenzeer zo uitgewerkt. Dit is echt zoals een sluitstuk hoort te zijn. 

90