Hell Spawn

Vanuit de nevel klinkt het geluid van een schip dat voorbijkomt, epische muziek begint aan te zwellen tot filmische proporties en dan... begint het nagelnieuwe wapenfeit van Ensiferum, " Thalassic" genaamd! Na het (wat mij betreft) succesverhaal "Two paths" slaan de Finnen deze keer een andere weg in, of beter gezegd, ze gaan de zee op! Aan de cover én de titel kan de oplettende luisteraar al merken dat de zee blijkbaar de achtergrond vormt op dit nieuwe hoofdstuk in de geschiedenis van de band. "Rum, women, victory" is een titel die je eerder zou associëren met een band als Alestorm, maar Vikingen lusten ook wel een slok rum, dus knallen met die handel! De zeer energieke openingstrack vloeit vlot voort in het meer melodische "Andromeda". Het viel mij direct op dat op deze plaat ook weer een goeie afwisseling wordt gebruikt tussen cleane vocals en deathgrunts, het past gewoon perfect! In "Defence of the Sampo" doet een zekere muzikale passage je even onvermijdelijk denken aan de Western films van weleer en hoewel dat compleet haaks staat op het tekstuele thema, toch past het op een vreemde manier nog steeds. Jullie zitten vol verrassingen Ensiferum! Dan wordt het weer tijd om te headbangen en te dansen! "Run from the crushing tide" galoppeert binnen en ik garandeer u, stilstaan is gewoon onmogelijk! Van zodra "For sirens" klaar is met je te verleiden, komt "One with the sea" alweer op de proppen. Die is trager in tempo, maar de heerlijk melodieuze zang  en het straffe orkestrale gedeelte maken het zeker de moeite waard. "Midsummer magic" is één van de amusantste nummers op het hele album, hier gaat Petri even in Finntroll modus naar het einde toe... Geen idee wat het betekent, maar het is leuk om te horen! "Cold Northland" is het laatste en tevens ook het langste nummer op deze auditieve zeereis, op majestueuze wijze en wederom met het geluid van de wind en de golven helemaal op het einde, eindigt " Thalassic" waar het begon. Mijn conclusie: de zonen van het Noorden hebben een puik album afgeleverd waar alles mooi is uitgebalanceerd, terwijl ze trouw blijven aan hun roots. Ensiferum... you did it again! In één woord: straf!

90