Hell Spawn

Vierde album van deze Zweedse dames en de opvolger van het gelijknamige "Thundermother" uit 2018 waarop gitariste Filippa Nässil de hele band rondom haar verving. Zelfs zonder enige stijlbreuk bracht dat toch een soort van zoekend album teweeg. Een zoektocht die zijn richting gevonden heeft op deze nieuwe "Heat wave". Dit is de plaat die voor de doorstart moet zorgen en dat wel zal doen. Als je liefhebber bent van AC/DC-achtige hardrock tenminste of op zoek bent naar subtielere versies van Airbourne of een Danko Jones. Subtieler in tekstuele zin, de riffs van Nässil knallen minstens even efficiënt uit de boxen! Op een aantal momenten doen ze dat minder, zo lijkt "Sleep" iets te veel op een saaie eighties ballad, zo is de riff en het ritme van "Back in '76" te kinderlijk. Het zijn gelukkig de enige missers. Daar tegenover staan het donkere "Purple sky" of erg energieke rockers als "Into the mud", "Somebody love me" of "Bad habits". Die laatste twee lijken wel bonustracks te zijn, dus zorg dat u die versie haalt. Nog even bij vertellen dat zangeres Guernica Mancini zich ook in positieve zin laat opvallen! Lizzy Hale heeft er een te duchten 'concullega' bij! Perfecte soundtrack voor de zomer! Alleen jammer dat het de zomer van 2020 is...

80