Hell Spawn

Hoe ver we nu ook verwijderd zijn van de late jaren zeventig/begin jaren tachtig, we kunnen er muzikaal altijd naar terugkeren! En het hoeft zelfs niet altijd in het Engels te zijn, dat bewijst de in 2018 opgerichte formatie Meurtrières met verve. Denk muzikaal aan bands als Ostrogoth en vocaal Chastain, dan hebt u al een idee wat deze Fransen zoal in hun mars hebben. Deze ongetitelde ep is hun eerste schot richting ieders oren en keer op keer sta ik er versteld van hoe die rauwe, oldschool sound steeds weer zo bekoorlijk kan klinken. De stem van zangeres Fleur gaat moeiteloos mee met de beukende riffs en pompende ritmes, ze weet van wanten! Nogmaals, de vocalen zijn hier in het Frans, maar waarom zou dat de pret moeten drukken? In je eigen taal zingen is iets wat tegenwoordig maar heel weinig bands doen, zij die het aandurven en het dan 'in the process' nog goed kunnen doen klinken, verdienen alle lof! De thematiek verspreid over de gehele ep situeert zich in de Franse Middeleeuwen en behandelt zowel geschiedenis als legendes, heerlijk! Na vijf nummers hebben we het alweer gehad, kort maar krachtig zoals dat heet. In het geval van Meurtrières geeft dat helemaal niet, liever vijf goeie nummers die staan als een huis, dan een te lang gerekt propvol album dat al snel gaat vervelen. Hopelijk weten ze met deze kruisboogpijl van een ep uit de obscuriteit te raken, ik duim alvast. Allez les Meurtrières!

85