Hell Spawn

Seventies rock en occultisme: los van het era zelf heeft Ghost er een gimmick van gemaakt, een aantal andere bands proberen het nog steeds 'geloofwaardig' te houden. Jex Thoth, The Devil's Blood en deze Year Of The Goat zijn mijn inziens daar de beste voorbeelden van. "Novis Orbis Terrarum Ordinis" is die laatste hun derde full length (btw: niet alleen de plaat, ook alle songs hebben Latijnse titels). Muzikaal is dit (alweer) een meeslepend, heel volwassen, tot in het detail uitgewerkt album. Hun mix van psychedelica en blues georiënteerde hardrock staat als een huis. Meest opvallende is de steeds grotere rol die frontman Thomas Corpse krijgt. Zijn getormenteerde, haast huilerige zang snijdt werkelijk door merg en been. Als die dan af en toe nog eens versterkt wordt door een koor is de impact nog een pak groter. Middenin de plaat zitten de hoogtepunten, "Ira", "Superbia" en "Avaritia". Al is en blijft dit, voor de gehele beleving, als album te beluisteren. Niet als individuele tracks. Het vraagt wat aandacht, hoor, die gehele beluistering. Het is een intensieve trip, maar wel eentje die wederom de moeite is! In dit genre heb ik dit jaar nog niks beters gehoord...

88