Hell Spawn

Reternity bestaat amper een jaar, maar hun debuut ligt reeds in de winkel. Enkele maanden geleden brachten ze een demo uit en die kreeg lovende kritieken. De verwachtingen waren dus hoog gespannen. De schijf begint met een rustige intro met klassieke gitaar, maar van bij het eerste echte nummer hoor je dat er pit zit in deze Duitsers. Het eerste wat opvalt, is dat er veel variatie in de muziek zit en dat ze hun invloeden van diverse fronten halen. Het is zeker melodieus, maar ook bij momenten snel en catchy. Het neigt naar power/speed/thrash, maar niet de typische Duitse versie. Jawel, het riffwerk is ook van de bovenste plank en de drums stuwen de nummers vooruit. Ook de zang is van hoog niveau, dus je kan stellen dat dit zeker een geslaagde schijf is. Het viertal heeft al behoorlijk wat ervaring kunnen opdoen in andere bands en dat vertaalt zich in een goed geoliede plaat. Voeg daar een krachtige productie en een prachtige hoes aan toe en je beseft dat dit voor liefhebbers van het genre een debuut langs de grote poort is. In totaal elf nummers (inclusief intro & outro) met een speelduur van veertig minuten, dat krijg je voor je centen. Een nummer als "I love the night" is eerder duister en commerciëler, maar "Last days of war" bijvoorbeeld is volle gas vooruit. Het titelnummer wordt opgeleukt door een gastzangeres en is voor mij het beste nummer van dit album. "Suicide butterflies" vind ik dan weer iets te rustig voor op dit album, maar dit zou wel eens kunnen verrassen in Duitse hitparades. Op de keper beschouwd staan er enkele heel goede nummers op "Facing the demon" maar helaas halen enkele mindere nummers, vooral in het tweede deel, de totaalscore naar beneden. Het is een leuk schijfje geworden, maar helaas geen topper. Misschien zoekt dit viertal nog een beetje naar hun eigen sound en komt het met een eventueel volgend album wel dik in orde.

78