Hell Spawn

Stahlmann is één van de vaandeldragers van de Neue Deutsche Härte, een genre dat vooral bij onze oosterburen heel populair is. Echt zware metal kan je het niet noemen, maar lekker stevig is het meestal wel. Mix wat gothic elementen met punkrock, industrial groove en elektronica en je hebt al een goed idee van wat je kan verwachten. Ook dit nieuwe album van dit Duitse viertal heeft alles om het te maken in hun thuisland. Klare maar toch brutale Duitstalige vocalen, een stevige ritmesectie en veel elektronica overgoten met een vrij commerciële en emotionele saus zullen er wellicht voor zorgen dat ze tamelijk wat albums zullen kunnen slijten. Bij ons is deze muzieksoort eerder een kleine niche, weliswaar met trouwe fans. Zij kunnen dit album blindelings aanschaffen. Origineel kan je de nummers niet echt noemen, wel typisch voor het genre. Opener "Vom Himmel verloren" is al direct een hit in spe en ook "Die Besten" zal live voor heel wat sfeer zorgen. Voor mij is het titelnummer misschien wel het beste nummer van de ganse schijf en bij "Schliess deine Augen" moest ik, zeker bij de intro, ongewild aan het onvermijdelijke Rammstein denken. Voor de goede orde, Stahlmann is absoluut geen kloon van Rammstein, maar de Duitse taal en de massale elektronica-invloeden doen je wel eens in die richting denken. Ik zou soms eerder een link leggen met een mix tussen Dropkick Murphys en Samael... Voor sommigen zal dit eerder stevige folkloristische carnavalmuziek zijn, anderen zullen genieten van deze schijf. Let ook op de lekker foute hoes die de albumtitel echt accentueert, en het kinderstemmetje in "Wahrheit oder Pflicht". 

76