Hell Spawn

Dat de heren van Flotsam & Jetsam aan een tweede jeugd bezig zijn is nu ondertussen wel duidelijk. De band uit Phoenix, Arizona nam destijds een veelbelovende vliegende start met hun eerste twee platen "Doomsday for the deceiver" ('86) en "No place for disgrace" ('88), om dan in de jaren negentig zoals zoveel soortgenoten te verzuipen in de grunge hype die de metalwereld op z'n kop zette. Enkele goede en minder geslaagde albums volgden elkaar op om dan in 2010 met het sterke "The cold" terug de aandacht te trekken. Maar sinds ze met het heropgenomen " No place for disgrace 2014" op de proppen kwamen, konden ze min of meer met het succes uit het verleden aanknopen. Het uit 2016 afkomstige "Flotsam & Jetsam" liet een herboren band horen die niet alleen op plaat maar vooral live uitblonk. Of het nu hun passages op Alcatraz Festival, Headbanger's Balls Fest of vooral het optreden in België's gezelligste club De Elpee in Deinze betreft, het plezier en vakmanschap spatte er vanaf. En nu is er dan het 12 songs tellende "The end of chaos" die met "Prisoner of time" furieus van start gaat, om dan met "Control" doodleuk het gaspedaal nog iets dieper in te duwen. Het nieuwe jaar is pas ingezet en de lat wordt al meteen heel erg hoog gelegd voor de achterkomers: Thrashriffs? Check! Powervocalen? Check! Dubbele bassdrumsalvo's? Check! Nieuwkomer Ken Mary (Fifth Angel/ Alice Cooper) doet hier z'n voorganger Jason Bitner, die nu z'n drumkunsten bij Overkill mag etaleren, totaal vergeten. Onder leiding van deze Ken razen er met "Unwelcome surprise" en "Snake eye" echte snelheidsduivels door Flotzilla Avenue, om maar aan te tonen dat het tempo op deze schijf beduidend hoog ligt! Uitbollen zeg je? No way! Sterker nog, je krijgt amper de tijd om te ademen want de plaat rijgt de hoogtepunten aaneen met o.a. "Recover", "Demolition man", "Architects of hate", "Good or bad" en het heerlijk hakkende "Slowly insane", de vette riffs en sierlijke solo's van Michael Gilbert en Steve Conley swingen de pan uit. Maar het is vooral zanger Erik A.K. die over de hele plaat een fenomenale prestatie neerzet! Voeg daarbij het excellente werk van producer Jacob Hansen en je weet als thrasher meteen wat te doen. Verplichte kost! De ietwat kinderachtige Flotzilla hoes moet je er maar voor lief bij nemen...

95