Hell Spawn

Black Majesty heeft een nieuw album en dat is toch altijd een belevenis. Dit is al het zevende album van deze Australiërs, en in het verleden hebben ze zeker al enkele leuke dingen uitgebracht. Van bij opener "Dragons unite" hoor je dat het deze keer opnieuw snor zit. Dit is gewoon geslaagde power metal, niks meer maar ook niks minder. Een paar heerlijke nummers, maar ook enkele die je kan catalogeren onder de noemer 'gewoontjes'. Gitaarduels, soleerwerk en een pompende ritmesectie ondersteund door een krachtdadige zanger. Bij "Something's goin on" moest ik direct aan Helloween en Gamma Ray denken. Black Majesty weet ons te verblijden met drie kwartuur power metal volgens het boekje. Verwacht geen extravagante speciallekes, geen wereldklasse, maar dit is gewoon een geslaagd album. Zeker niet het beste wat ze ooit produceerden maar zeker ook niet het minste. Fans van het bands als Edguy, Pegazus, Hammerfall, Freedom Call en consoorten hoeven niet te twijfelen. De hoes is naar goede gewoonte ook alweer een kunstwerk op zich, wat voor mij toch een meerwaarde geeft.

80