Hell Spawn

Harry Granroth begon in 1999 met deze band omdat hij niet echt fan was van de metal die in die periode populair was. Hij wou een terugkeer naar de true heavy metal. Hij verzamelde enkele gelijkgestemde zielen in zijn thuisland Zweden en in 2003 verscheen hun eerste ep en dat was het begin van een gestage groei. Na het debuut (2005) volgde een tour waarop ze heel wat zieltjes wonnen. Ondertussen is dit album nummer vijf en dit is hun eerste conceptalbum. In totaal krijg je iets meer dan drie kwart uur lekkere klassieke heavy metal en als je fan bent van bands als Judas Priest , Iced Earth en Mercyful Fate en al hetgeen daar naar smaakt, is dit jouw ding. "On wings of no return" is gewoon een schitterend nummer dat je zou blijven spelen. Als je de lp aanschaft is de B-kant integraal het concept. En dat is iets wat je toch best een paar keer beluistert. Niet enkel de intro "Anno infinitus" en interludium "Voices of death" is aan de rare spacy kant, ook "The cease to be" begint heel rustig. Gelukkig krijg je er een stevige gitaarsolo bij. "Incinerating storms" maakt veel goed. Het is een relatief snel nummer met een hoog stemgeluid, waar ik wel van hou. Ram heeft dus een album geproduceerd waar je een beetje alle kanten mee op kan. Maar het is ook een album dat niet zomaar in een hokje te steken is en met veel variatie en twists. De eerste luisterbeurt kon me niet direct overtuigen hoewel ik enkele nummers de max vond. Laat het even sudderen en groeien en ergens komt de klik wel. Het is voor mij uitgegroeid tot een album voor de jaarlijsten, maar zoals gezegd moet je het laten groeien. Carlqvuist is een dijk van een zanger die blijkbaar heel veel stijlen aan kan, de gitaartandem is in mijn ogen één van de betere en het geheel van de nummers zit gewoon snor. Een album dat door velen gesmaakt zal worden, zeker bestemd voor liefhebbers van old school heavy metal.

85

Bart C.