Hell Spawn

Soms gebeurt het dat waar je op hoopt, ook daadwerkelijk gebeurt! Zo zat ik te hopen dat het Zweedse Throne Of Heresy het niet bij één album zou laten, hun debuut "Antioch" zette ik namelijk op hetzelfde niveau als Behemoth en Septic Flesh. En zie: mijn hoop bleek niet vergeefs; "Decameron" is een feit! Een conceptalbum dat handelt over alles dat teweeg is gebracht door de pest, hiernaar gerefereerd als de Zwarte Dood, kan enkel tot zijn recht komen indien het dreigend, chaotisch en bij momenten onheilspellend klinkt en voorwaar ik schrijf u: dat doet het! "The shores of Issyk- Kul" vloeit naadloos over in "Pax Mongolica" en de toon is direct gezet! Met diezelfde ongebreidelde toon waarmee ik ze heb leren kennen, brengen de Zweden dit gitzwart opus overtuigend en met nog meer muzikale kennis dan vroeger! Nog meer dan op "Antioch" spelen sfeervolle momenten hier een grote rol, luister maar naar die hoorn aan het begin van "The siege of Caffa". En dan heb ik nog niet eens over de plotse breakdown in "Liber Secretorum", als die begint lijkt de zon plots verzwolgen door onweerswolken. Zie ik daar vuur uit de lucht regenen? Het blijft verdergaan tot het einde van het nummer zodat het driegende gevoel gewoon blijft. Het furieuze dubbelspel op gitaar mag ik zo al graag naar luisteren, maar als ze dan er ook nog eens helse melodieën mee kunnen maken, ben ik helemaal verkocht! Geen moment, geen halve seconde ben je echt helemaal at ease als je dit plaatje de stereo laat passeren. De geniepige, akoestische gitaar die een paar passages maakt in "The pale burden" brengt je even in de war, maar net als je denkt dat het nummer erop zit en de hele handel op een kalme noot zal eindigen, barst de hel weer los! Wat frappant is, is dat de band op "Decameron" samenwerkt met de producer van bands als Marduk en de algemene sound op dit album wou ik al aan die woeste black metalhorde toewijzen. "Decameron" gromt en brult, steekt en snijdt maar beukt er vooral op los. En toch... toch lijkt het zo snel voorbij te vliegen dat je met zin naar meer achterblijft... terug naar het begin! Eerlijk waar, het was pas na de vierde herluisterbeurt dat ondergetekende zich met blijdschap herinnerde dat deze duistere schijf ook nog moest worden besproken. Dat is bij deze gebeurd, zonder overdrijven: iedereen die geniet van het hardere werk, van blackened death metal van uitstekende kwaliteit, wendt u in volle vertrouwen tot Throne Of Heresy! Welcome back guys!

88

Thomas