Hell Spawn

Het Zweedse Portrait bestaat nu iets meer dan tien jaar, dit is hun vierde volledige album. Vocaal zou je met wat goede wil op sommige momenten een vergelijking kunnen maken met King Diamond, maar op muzikaal vlak vist dit vijftal grotendeels in een volledig andere vijver. Het tempo ligt op de meeste nummers echt wel hoog en qua composities moet ik soms aan de betere Bay Area Thrash denken. En bij "Martyrs" denk ik spontaan aan Iced Earth. Allemaal kleppers natuurlijk om mee te vergelijken. En Portrait is best wel een goede band. Bij de gitaarpartijen moet ik bij momenten spontaan aan Denner & Sherman denken, of aan Tipton/Downing van Judas Priest. Tekstueel staat het occulte centraal. Ik heb de indruk dat dit hun beste album tot op heden is, dus als ze deze lijn kunnen verder trekken zit het wel snor voor deze gasten. Je kan natuurlijk stellen dat ze ergens wel heel veel mosterd halen en dat de originaliteit ontbreekt, maar eerlijk gezegd, ik kan daar mee leven.

85

Bart C.