Hell Spawn

Om de zoveel tijd gebeurt het eens dat er een band opnieuw opduikt waarvan je dacht zeker te zijn dat ze reeds lang de pijp aan Maarten hadden gegeven. Als het dan nog een band betreft die je meer dan genoeg kon waarderen, is de vreugde des te groter. Toen ondergetekende opeens dit nieuwe werk van Black Messiah zag opdoemen, was de vreugde erg groot! Lang geleden, toen ik de geneugten van heidens getinte metal leerde kennen door bands als Heidevolk, Equilibrium, Arkona en veel andere, was Black Messiah een aangename ontdekking. Dit nagelnieuwe album van de Duitsers is een comeback om u tegen te zeggen, graag neem ik even de tijd om te verduidelijken waarom. Black Messiah is nog geen moment van zijn thematiek afgeweken en blijft dus lekker bij de Noorse mythologie, schoenmaker blijf bij je leest zoals dat heet. Het concept van deze schijf is het ontstaan van de laatste oorlog tussen Asen en Wanen door de moord op Odins vriend, de reus Mimir. Elk nummer vertelt een stukje meer van het verhaal, eens in het Engels, dan weer in het Duits. Beide talen worden door de zwarte Messias prima gebruikt en er wordt aan elk nummer afzonderlijk een eigen sfeer geschonken. Wat de luisteraar nog meer bij de ervaring betrekt, is dat haast ieder nummer wordt vooraf gegaan door een stukje vertelling, dat duidelijk maakt hoe het verhaal evolueert. De jaren hebben de mannen alleen maar meer ervaring bijgebracht; de muziek is episch en tegelijkertijd recht door zee. Alvader zij dank, de productie van dit album is helemaal top en gelukkig maar; als niet elk instrument afzonderlijk in de mix zou te horen zijn, zou het eindproduct behoorlijk wat aan sfeer hebben moeten inboeten. Het is erg moeilijk om er één nummer uit te kiezen als favoriet, alles hang zo goed aan elkaar dat je haast gedwongen bent om telkens weer helemaal van het begin te luisteren en te genieten van elk aspect, dat je na enkele luisterbeurten misschien al uit het hoofd kent, maar zo worden klassiekers geboren, mij dunkt. Buiten de obligate gitaren en keyboards, wordt de viool hier zeer sfeervol bespeeld en dat geeft net dat kleine, karakteristieke vleugje aan de muziek die het de folk metal maakt die ik zo graag mag luisteren. Sluit je ogen en je ziet de hele oorlog tussen het leger van Asgaard en de Vanir gewoon voor je gebeuren ( al dan niet met de Marvel versie van Thor). Black Messiah, u bent triomfantelijk teruggekeerd en ik mag van harte hopen dat jullie nog niet van plan zijn om weer te verdwijnen, want bij Odin, ik heb jullie gemist! 

90         Thomas