Hell Spawn

Debuut van een Brits gezelschap dat als basis diverse (ex)leden bevat van A Forest of Stars, Old Corps Road, The Afternoon Gentlemen, Gets Worse en Masochist. Tekstueel baseren ze zich op een geschrift van Aldous Huxley uit 1962 waarin vooral de dood en hetgeen erna volgt centraal staat, alsook de vervreemding van de mens van de planeet Aarde. Het is een bevreemdend werkje waarin je hoofdzakelijk scherpe black krijgt te horen, stijl Wolves In The Throne Room, gecombineerd met sferische, epische episodes met hier en daar een psychedelische toets. Het geeft het geheel zeker dynamiek omdat de typische Engelse (en Amerikaanse zo u wil) black metal mij snel gaat vervelen als men continu op de snelheidslimiet ligt te spelen. Dan zijn de doomy passages zoals op het einde van "Clear light of the void" een welkome afwisseling. Dit is een plaat die je meerdere keren zal moeten opzetten om volledig mee te zijn, maar zijn dit meestal op lange termijn niet de beste platen? Ik peins van wel, al kan je je de vraag stellen of er nog veel muziekliefhebbers zijn die dit doen in deze digitale wereld...echt de tijd nemen voor iets.

83    Fozzie