Hell Spawn

Stephen Pearcy is bij het overgrote deel van de rock liefhebbers bekend als de schreeuwlelijk van de glam/sleaze band Ratt. Immens populair in de jaren 80, maar nu is deze band een parodie van zichzelf geworden. Mr Pearcy heeft evenwel nog heel wat andere uitspattingen op zijn conto staan: het industriële Vertex; Arcade, het vervolg op Ratt maar minder succesvol; het ondergewaardeerde Vicious Delite; en nu met "Smash" komen we aan zijn vierde solo album. De voorbije solo albums waren steeds een hit or miss, waarbij het niveau van de hoogdagen van Stephen nooit meer werden bereikt. Gelukkig zijn de meeste tracks op "Smash" een hit... met enkele uitzonderingen. Het overgrote deel van de 13 tracks laat ons horen waarom Stephen Pearcy zo populair is geworden. De kenmerkende raspende stem, de snedige gitaarriffs en gierende solo's, alles ondersteund door de pompende drums en bas. Van zodra Stephen zijn strot opentrekt, weet je gewoon dat hij het is die in de microfoon schreeuwt. Van veel diversiteit is echter geen sprake op deze schijf. Alle 13 tracks gelijken op elkaar en dat is waar het schoentje wringt... overdaad schaadt. Een 10-tal tracks had meer dan volstaan en dan konden we van een voltreffer spreken. Nu slaat de verveling een beetje toe na het zoveelste 'identieke' nummer. Een leuke nieuwe cd... fans kunnen hem gerust aankopen. Ga je hiermee nieuwe fans winnen? Neh.

81Jan