Hell Spawn

Wat kan je eigenlijk vertellen over een nieuw album van Grave Digger? Dat het ondertussen al het zoveelste is, dat we bijna de tel zijn kwijtgeraakt? En dat je het alweer kan vergelijken met de voorganger? Dat het terug een goede plaat geworden is, stevig en recht voor de raap maar zonder franjes? Dat ze het, net als Motörhead, niet echt van de vernieuwing moeten hebben? Maar ook dat het album al na 36 minuten stopt, wat op zich natuurlijk jammer is? Kijk, Grave Digger is al altijd één van mijn favoriete bands geweest. Ze springen er niet uit, maar ze hebben die Deutsche Grundlichkeit. What you see is what you get. Eenvoudig maar correct. En ik ben nog maar zelden bedrogen geweest aan een album van deze Teutonen. Dat gevoel heb ik nu ook. Grave Digger bestaat al sinds 1980 en ze zullen ondertussen wel al weten wat hun fans willen, zeker? En dat is waar ze voor zorgen, drie jaar na voorganger "Return of the reaper". Grave Digger moet het hebben van de rauwe stem van Chris Boltendahl, de meezingrefreinen, de riffs, de herkenbare melodie en de typische riffs. Wie fan is van de Duitsers koopt dit album, wie al een tijd geleden afgehaakt is laat deze schijf links liggen. Maar ik heb er alweer van genoten. Het is niet hun beste album, maar nummers als "When night falls", Lawbreaker" en het iets originelere "Call for war" zullen zeker scoren. Leuk vertier, maar voorspelbaar. Ah, en de hoes is terug de max. Zoals gewoonlijk.

78Bart C.