Hell Spawn

Sinds mastermind André Andersen zijn band Royal Hunt boven de doopvont hield zijn we inmiddels aanbeland aan hun dertiende werkstuk "Devil's dozen" genaamd. De bezetting is nooit echt stabiel gebleven en toen zanger DC Cooper het schip verliet waren er wel adequate opvolgers als John West en Mark Boals, maar de fans bleven roepen om hun geliefde zanger terug in de band te krijgen. In 2011 was het zover, maar gitarist Marcus Jidell verliet toen de band en dat is mijn inziens een al even groot gemis. De hoogdagen voor Royal Hunt liggen dan wel achter de rug, de band slaagt er toch nog in om te boeien. Zo zijn de composities van André Andersen nog steeds top en probeert DC Cooper met zijn gekende stijl nog altijd zijn steentje bij te dragen, maar toch lijkt het mij dat de scherpte er wat af is. Begrijp mij niet verkeerd, er wordt nog altijd op hoog niveau gemusiceerd en gitarist Jonas Larsen zorgt voor het nodige tegengewicht voor de keyboarddominantie van Andersen, maar de band zit binnen een patroon dat weinig uitbreiding toelaat. De opener "So wright so wrong" spettert langs alle kanten en het met wat folk klanken doorspekte "Riches to rags" is ook een aanrader. Beide songs worden mede door de sterke refreinen tot sublieme songs gesmolten, met mooie gitaarsolo's in verweven en waar nodig wordt er enige symfonische bombast aan toe gevoegd. Ook tijdens "A tear in the rain" laat Jonas Larsen een enig mooie gitaarsolo horen die dan feilloos met fraaie vrouwenkoren overgaat naar het refrein. "Heart on a platter" kent ook deze ingrediënten en bevat dus ook alle kenmerken van Royal Hunt. "May you never (walk alone)" laat een spetterend keyboard - gitaarduel horen om vingers en duimen bij af te likken. De minste track is de afsluiter "How do you know" die met zijn refrein wat slapjes overkomt. Al bij al geen slecht album maar het vat zal tot op de bodem moeten leeggemaakt worden wil men op deze leest verder werken. Het ontbreekt hen aan een overtreffende trap (composities) zoals dat in hun beginperiode wel het geval was.
83    Thierry