Hell Spawn

"Stormborn"... de titel alleen al heeft een enorme aantrekkingskracht. Doe daar een prachtige hoes bij en je hebt iets dat de nieuwsgierigheid prikkelt... Is het de nieuwsgierigheid waard? Meer dan waard! Wat een album is dit geworden! Dit beukt dat het geen naam heeft. Eerlijk gezegd was ik vrij sceptisch, want hun vorige werk vond ik een beetje haastwerk. Goede momenten, maar niet de overtuiging die ze anders wel hebben. Nu, "Stormborn"... zoals gezegd, het beukt, sleurt en trekt met hakkende riffs, double basdrums en met een ontketende Patrik Johansson in de hoofdrol. Zijn zang is dermate agressief, scherp en sterk dat ik hem op "Satanicpanic" (openingstrack) het jongere broertje van Halford zou noemen... Wat een zanger is dit toch! Als een krijsende duivel die boven een wijwatervat wordt gehouden, komen de woorden uit zijn keel ons tegemoet. Dit nummer alleen al overstijgt het niveau van "In the name of metal" met 100%. Let wel, men houdt tijdens deze track duidelijk het oog op de meezingbaarheid van het nummer door er een catchy refrein in te zetten, hetgeenin mijn ogen gewoon geniaal is. Genieten is dit! Geen enkele track op dit album kent zwakke momenten, geen enkele track is zwak of een vullertje. Episch, bombastisch, in your face, luchtig en meezingbaar, muzikaal heel sterk opgebouwd. Het toetsenwerk van Fredrik Bergh is zo subtiel in het geheel ingewerkt, dat het nauwelijks opvalt. Maar wie er echt naar luistert, hoort wel hoe elk gaatje mooi wordt ingevuld en de songshun kleur en uitstraling geeft. Stormborn kan en zal een belangrijk album worden voor Bloodbound, zoveel is duidelijk voor mij. Misschien wel het belangrijkste album voor hen.Oooh ja, voor ik vergeet: wie de reeks "Game of Thrones" weet te smaken, zal dit album dubbel zo leuk vinden. De reeks was een grote inspiratiebron voor dit album.

93    GUY