Hell Spawn

Waar Grave Digger de mosterd blijft halen om keer op keer die beuk cd's te blijven maken, is een raadsel waar ik mijn hoofd niet ga over breken. Met hun nieuwste "Return of the reaper" is het zeker niet anders. Het is opnieuw een langspeler waar spelvreugde en energie vanaf spatten. Zou het dan toch zijn dat metal als wijn is?Hoe ouder hoe beter van smaak? Of in dit geval, hoe beter het in het gehoor ligt? Ik vermoed het. Want ondanks dat Grave Digger al ik weet niet hoeveel albums op de markt gegooid heeft, blijft heteen pot metal om u tegen te zeggen. Duitse degelijkheid? Hoogst waarschijnlijk. Input van nieuw bloed? Ook. Feit is dat geen enkel nummer onder het niveau van het andere duikt. Het lijkt wel of uit het ene nummer het andere is ontsproten, alles in hetzelfde energie level qua snelheid en qua heaviness. "Season of the witch" is minder qua snelheid, maar op vlak van intensiteit staat de track er zeer zeker. "Wargod" daarentegen blaast de voegen uit de voorgevel. Net als "Satan's host" dat een duidelijke Motörhead inslag heeft. De beste track vind ik echter "Deathsmiles at all of us". Waarom weet ik niet, maar dat nummer heeft zo een extra push in zijn nerven. Sluiter "Nothingtobelieve" brengt het geheel een mooie toets. Met enkel een piano in de opening van de track als centrale begeleiding heeft dit een enorme Savatagefeel. Enkel met het refrein breekt het pakijs open om wondermooi zijn weg te vervolgen. The Reaper has returned and his angels are black... Opnieuw een sterke cd van de Duisters.

80    GUY