Hell Spawn

De titel van het album klinkt alvast zeer offensief. En dat voor rakkers die ouder zijn dan ik. Voor mij hoeft het allemaal zo luid niet meer. Een heel nieuw album is dit niet. Zeven nummers uit de periode 1995-2006 werden opnieuw opgenomen, in de hoop ze dat kleine extraatje te kunnen meegeven met de nieuwe bezetting en producer. Geen nood, het album bevat ook vijf gloednieuwe deuntjes. Zo'n beetje een in-between project tot de volgende volle schijf. Ter info: zanger Ronnie Atkins en gitarist Ken Hammer zijn de enige restanten van het indertijd legendarische "Red, hot and heavy". Net zoals ik reeds deed in mijn bespreking van "Motherland", maak ik de vergelijking met Disturbed. Zelfs qua stem en zanglijnen gaat het volledig die richting uit bij bepaalde nummers. Daar is niks mis mee natuurlijk, maar ik mis toch een beetje de Pretty Maids van vroeger. Geloof het of niet, maar ooit stond ik in de Biebob op het podium "Back to back" te zingen van deze jongens. Hoedanook, dit album hoort thuis in de collectie van de vaste fans en van eenieder die het iets melodieuzere metalgedoe weten te appreciëren. De uitschieters, wat mij betreft: "Deranged", het WASP-achtige "Playing God" en "Snakes in Eden".
DeSylva