Hell Spawn

Leaves' Eyes bestaat tien jaar. De band draait rond zangeres Liv Kristine, die deze band begon samen met haar echtgenoot Alexander Krull (Atrocity), toen ze de bons kreeg bij Theater Of Tragedy. Ergens heb ik altijd al een dubbel gevoel gehad bij deze Duits/Noorse band. Enerzijds hanteren ze ook het vocale principe van Theater Of Tragedy, de beauty and the beast-aanpak, maar het is allemaal lichtvoetiger. De Noorse mythologie en de natuur staan centraal, en Liv Kristine heeft effectief een lieflijke sirenestem. Afgewisseld met de stevige uithaal annex growl van Krull is dit een goede combinatie. Dit vijfde album gaat in het verlengde van de vorige symfonische schijven, maar op een manier is dit hun stevigste album tot nog toe. De zangeres wiegt je in slaap, en de zanger brengt je terug naar de realiteit. Overdreven? Ik voel het zo aan. Op "Symphonies of the night" staan weer enkele brave (lees: tamme) nummers, met af en toe een leuke uitschieter. Wie houdt van female fronted bands als Nightwish en Epica zal allicht geen slecht woord over deze cd kunnen horen. De folk-invloeden, de koorzangen en het orkestrale zullen dan weer een ander publiek over de streep kunnen trekken. Maar voor mij is het allemaal nogal braaf, eentonig tot zelfs saai. Nummers als "Maid of Lorraine", "Galswintha" en "Ophelia" krikken het niveau gelukkig nog op tot misschien het beste album van Leaves' Eyes,  maar op de keper beschouwd blijf ik dit een middelmatig album vinden. Bij de concurrentie hoor je leukere dingen...
73    Bart C.