Hell Spawn

Hi Stevie, we hebben ons laatste interview gehad na de release van "Cultural dissonance". Kort nadien zijn er een aantal zaken gebeurd met de band. Om één ding te noemen, de line-up change. Wat was de reden voor dit alles?
Hi Guy, "Cultural dissonance" was een goed album voor ons en heeft een paar deuren geopend, de grootste zijnde die voor de EU tour met Ripper Owens. Tot dan had Sean de tweede gitaar ter hand genomen, maar we wilden dat hij de handen vrij had om zich volledig als frontman te kunnen etaleren. Zodoende kwam er het besef dat er een tweede gitarist nodig was voor de komende tour. Spijtig genoeg, rond dat zelfde ogenblik, vertelde onze drummer ons dat hij niet mee kon op die tour, dus dienden we niet alleen een gitarist te zoeken maar eveneens een nieuwe drummer. Tot dan hadden we enkel in kleinere clubs gespeeld in Ierland en we wisten, indien we het goed wilden doen tijdens de tour, dat we onze zaken dienden bij te sturen. Gelukkig vonden we de perfecte gitarist in Dee Kivlehan die sinds dan een permanent lid van de band is geworden. Beetje later kwam Brian Doherty in beeld als onze drummer. Hij is een uitzonderlijke drummer (en wie hem live heeft gezien kan dit enkel maar bevestigen) die we konden 'lenen' van Making Monsters. Na het beëindigen van deze tour kregen we de tijd om een vaste drummer te zoeken en te vinden. Dit werd uiteindelijk iemand met de naam Decky Donohoe die we op tijd vonden om bij te dragen aan het nieuwe album.

Wat waren de reacties rond "Cultural dissonance"?
In principe hebben we nooit echt te klagen gehad van de muziekpers, en dit album heeft dat enkel versterkt. We proberen altijd wegen te vinden om onszelf als muzikanten/producers/perfomers te verbeteren en te groeien, en ik geloof ten stelligste dat we daar met het nieuwe album in geslaagd zijn. Onze stijl werd meer samenhangend en de 'SandStone sound' bleek verder te reiken dan de typische prog/power metal band sound. We zijn meer dan blij en tevreden dat het algemene gevoel bij onze fans en de pers er een was die uitermate positief leek en aanvoelde en dat het momentum van de band meer en meer begon te bewegen in de goede richting.

Jullie werden de special guest gedurende de Metal Messiah tournee... Kun je ons iets zeggen omtrent het verloop van die tour en hoe de reacties waren van het publiek? Wat ging er in jullie om toen dit nieuws kwam rond die tour en het feit dat SandStone tevoorschijn kwam als de gekozene? Het moet een ganse organisatie geweest zijn om alles op poten te krijgen? Ik denk maar aan familiezaken, het werk, wettelijke aspecten...
Lange tijd voelden we ons geïsoleerd van de Europese scene en vrienden en we waren absoluut onwetend over het aantal mensen dat onze muziek kende en waardeerde. Het nieuws omtrent die tournee dewelke ons door gans Europa zou brengen, was het meest opwindende nieuws die ik ooit ontvangen had en het heeft ons welgeteld 6 maanden voorbereiding gekost om de band en alle benodigdheden klaar te krijgen. Vrijaf krijgen van onze werkgever leek ook geen problemen op te leveren. Het enige waar we bezorgd om waren, was in feite de respons van het publiek en of alles zich wel zou belonen. Maar vanaf het eerste optreden wisten we al dat dit het beste zou zijn en worden wat we ooit maar konden doen. Mensen ontmoeten uit gans Europa was iets wat me telkens weer met verstomming sloeg, en zeker zij die een paar 100 km moesten afleggen om op het optreden aanwezig te zijn. De gesprekken die we dan achteraf voerden maakten ons duidelijk dat Europa klaar was om onze soort van muziek te ontvangen en dat we zo vaak we maar konden op het vaste land moesten optreden.

Gedurende deze tour heb ik jullie 3x gezien en telkens opnieuw werd het me meer en meer duidelijk dat SandStone één van de meest getalenteerde bands is, zowel op podium als in studio, die ik ken...
Bedankt voor dit compliment. Ik denk dat we in een boeiende tijdsperiode zijn aanbeland. Ik ken zoveel bands die opmerkelijke muzikanten/songwriters in hun ragen hebben en die opmerkelijke cd's produceren op dit eigenste ogenblik. Met al deze schitterende 'competitie' die ons omgeeft, geloof ik dat dit de bands naar een hoger punt drijft om zo het beste uit zichzelf te halen. Ik voel me nederig en heel gelukkig door wat je zegt, maar persoonlijk blijf ik zeer kritisch in verband met wat we zelf presteren, want ik geloof dat we nog altijd een lange weg te gaan hebben om de band te worden die we willen zijn.

Eens de tour afgelopen, kwam de realiteit opzetten. Terug naar Ierland en het normale leven... Hoe verwerkt men zoiets? Wat ging er door jullie hoofden? Wat gebeurde er met Brian?
Yes, terug op aarde met een stevige knal... Dromen kwamen in ons op om meer en meer op tournee te gaan, niet meer te hoeven werken... Je wilt het niet, maar deze gevoelens borrelen op zonder dat je er iets tegen kan doen, en het werd duidelijk dat we twee enorm getalenteerde gasten in de band gebracht hadden. In ons binnenste hoopten we natuurlijk dat Brian als permanent lid zou blijven bij SandStone. Maar dit zou niet eerlijk zijn ten opzichte van hemzelf en hij was van in het begin heel duidelijk over zijn trouw aan Making Monsters en daarvoor alleen al respecteer ik hem enorm. Persoonlijk was ik voorbereid om de harde smak te maken na deze tour, doch tegen de tijd dat die effectief voorbij was, leefde ik op zo'n hoogte omdat ik wist dat we alle verwachtingen die wij ons gesteld hadden, overtroffen hadden. En uiteraard waren we blij dat we opnieuw naar huis konden, want gezegd zoals het is, dit was de langste tijd dat ik van huis weg was en ik begon hen hard te missen. Toen we terug thuis waren, waren Sean en ikzelf zo opgeladen door de tour dat we beiden die energie transformeerden in muziek.

Wanneer begonnen jullie met het schrijven van nieuwe muziek? Wie kwam met de ideeën rond de muziek en het tekstuele concept? Waarom juist "Cat's cradle" van Kurt Vonnegut, een WWII veteraan die een deel van de oorlog als krijgsgevangene heeft doorgebracht (gevangen genomen tijdens de Slag van de Ardennen)? Dit boek is bijna 50 jaar oud...
Er zijn van die boeken zoals George Orwell's "1984" waarvan ik geloof dat ze verplichte leeskost moeten zijn voor  elkeen die zich een kritische geest wenst aan te meten en daarmee naar onze wereld wil kijken. Daar hoort ook "Cat's Cradle" bij. Het leert ons de gevaren kennen van religieuze dogma's en stuurt iemand zijn denken naar de destructieve kracht die de wetenschap de dag van vandaag bezit, zonder dat ze deze macht denkt te temperen of ze koppelt aan verantwoordelijkheid. Het boek zelf zit in de tijdsgeest van de koude oorlog, en vandaag denkt men dat de wereld een betere of veiligere plaats is geworden doordat die koude oorlog is beëindigd. Ik zelf denk daar totaal anders over en vandaar dat ik durf te stellen dat dit boek zijn relevantie nog niet verloren heeft. In dit boek is er bijvoorbeeld een wetenschapper die een extreem krachtig wapen nalaat in de handen van zijn drie kinderen en die drie zijn complete idioten. Als je dat boek leest vanuit het gezichtspunt dat deze drie kinderen de wereldmachten zijn van de aarde, dan besef je maar pas wat een gevaarlijke plaats de wereld is waar we in leven. De wetenschap heeft ons de mogelijkheid gegeven om de aarde en het leven dat ze draagt, volledig te vernietigen. Deze krachten werden overhandigd aan mensen die geloven dat God alles zal in orde maken! Maar wat als er geen God is? Wat als wij degenen zijn die de regisseurs zijn van de menselijke toekomst en van het leven dat ze draagt? Dan moeten we wel heel voorzichtig en gewetensvol omspringen met alles wat we aan wapenarsenaal hebben.

Vanwaar de titel "Delta viridian"? Wat is het verhaal hierachter?
De titel "Delta viridian" zelf begon vrij simpel vorm te krijgen vanuit de benaming Delta (wat Grieks is voor 4) en dit ons vierde album is en viridian door het groene artwork. De andere lagen van de benaming laat ik aan de luisteraars over om te ontdekken. (enig opzoekwerk levert prachtige resultaten/inzichten op!)

Hoe heeft het label gereageerd op het nieuwe materiaal?
Ons label, Limb Music, uit Duitsland was zeer positief over het nieuwe album, positiever dan ooit over ons ander materiaal. Het lijkt wel dat het album daar constant wordt gedraaid sinds het naar hen werd gezonden, en ze houden er van. Alhoewel "Cultural dissonance" slechte verkoopcijfers vertoonde en het in wezen voor hen een magere buit betekende, beslisten ze toch om een nieuw SandStone album vrij te geven met het risico om er opnieuw geld aan te verliezen. Zij geloven zo sterk in dit album, nemen een enorm risico en daar alleen al heb ik oneindig veel respect voor. Ik bedoel maar, we willen allemaal veel geld verdienen, maar de muziek staat op het voorplan en het is een mooie zaak dat er nog steeds labels bestaan die meer geven om de kwaliteit van het product dan om de winst die het product oplevert.

Kun je ons zeggen op welke manier het verhaal zich ontvouwd? Is het op dezelfde manier zoals het boek dat doet of heb je het geïnterpreteerd naar de huidige tijd? Ik weet dat je iemand bent die vrij kritisch kijkt naar de maatschappij en daar een sterke mening over heeft, aldus is het mogelijk dat je de boeken gebruikt en de boodschap daarvan transformeert naar de huidige tijd... .
Het idee was om er 1 track aan te wijden. Aan het einde van het boek "Cat's cradle" wordt de veronderstelling gemaakt dat het centrale karakter, Jonas de hoogste berg beklimt met het boek van Bokon in zijn hand, daar een standbeeld van zichzelf maakt als een boodschap voor iedereen die het vindt. Hij beeldt zich in dat dit een gewoon verhaal wordt rond hetgeen er met de mensheid gebeurt. In het nummer "Monument" verbeeld ik me dat er een buitenaards ras op de lege aarde landt, dit griezelige monument vindt en wat zij dan wel kunnen/zouden denken en voelen bij het zicht van onze mooie doch levenloze planeet. Het ganse idee begon letterlijk door te sijpelen naar andere teksten en geleidelijk nam het geheel vorm aan. Het trad buiten de contouren van "Monument" en besmette de andere songs als het ware. In de nummers "King of Cipher", "Transgression" en "Vitruvian man", verkennen de lyrics de noden die we hebben, om betekenis te vinden en bedenken dat de mooiste betekenis van ons bestaan is dat het geen betekenis heeft. Dat alles gewoon een lege doos is. Het beste waar we ooit kunnen op hopen, is wat we hebben en dat we gewoon blij moeten zijn om te leven en dat we ons leven ten volle moeten benutten. Al de andere nummers gaan over de verschillende karakters in het boek en die karakters gebruik ik om zaken te verduidelijken zoals bijvoorbeeld dat we bepaalde zaken dienen te ontgroeien zoals angst, trots, onverschilligheid...

Wat is het verschil tussen "Delta viridian" en "Cultural dissonance"? Naast het feit dat er zo'n enorme muzikale vooruitgang is geboekt.
In "Cultural dissonance" geloof ik dat we onze muzikale draai hebben gevonden om zo onze eigen vorm van melodieuze progressieve metal naar voor te brengen. Met "Delta viridian" diepen we de grens van ons muzikale concept nog iets verder uit. Wat het nieuwe album vooral vooruit helpt, is het ontwikkelen van Sean zijn zangkwaliteiten en de uitbreiding van onze capaciteiten als producers. Zodoende ben ik meer dan tevreden om het beste album dat we op dit ogenblik maar kunnen maken, te produceren en te presenteren.

Wat zijn de komende plannen? Iets in de States misschien?
Geen directe plannen om in de States op te treden, doch het zou schitterend zijn om zoiets te kunnen bewerkstelligen. Op dit ogenblik zijn we gesprekken aan het voeren met verschillende festivalpromotors om een paar Europese data samen te krijgen. In november gaan we de boer op in Nederland en Ierland met onze goede vrienden van Lord Volture. Wat we nu vooral willen doen is onze fanbase consolideren op het vasteland. Laat ons hopen dat 2014 SandStone op tal van podia zal zetten. Misschien in een groter concept dan de Metal Messiah tour. Ik kan je één ding beloven: we vonden ons Europese avontuur zo ongelofelijk dat we geen vreemden meer zullen blijven voor Europa. We gaan er voor, kost wat kost... (Op 22 maart staat SandStone op een Belgisch podium. Ze zijn de headliner op Wizzfest 2014. Dat belooft dus een feestje te worden.)

Wat laatste woorden voor onze lezers...
Ik zou graag elkeen willen bedanken die naar ons is komen kijken en die onze merch gekocht heeft. Dat zorgt ervoor dat we kunnen blijven overleven. Ik weet dat het gemakkelijk is om cd's te downloaden, maar als je echt wilt dat bands het hoofd boven water houden, blijf dan de cd's en hun merch kopen. Dit zijn zaken die echt wel gewaardeerd worden. Aan allen: bedankt van SandStone en tot een dezer on the road \m/.

http://www.sandstonerocks.com

Guy