Hell Spawn

Met "Antimore" krijgen we inmiddels al het tiende studioalbum van deze melancholische gothic rock formatie. Met hun twee voorgaande albums "Songs for the last view" en "The grandiose nowhere" kregen we telkens een leuke plaat voorgeschoteld. Maar het was soms wel alsof het allemaal een beetje op automatische piloot stond. Met hun nieuwe cd is dit tot mijn genoegen niet zo. De band steekt duidelijk een tandje bij vanwege hun twintigjarig bestaan. Ja, inderdaad, we kunnen nu al ruim 2 decennia genieten van de donkere en melancholische klanken van Lacrimas Profundere. Hemelse klanken wat ondergetekende betreft. Vanaf de openingstrack "My release in pain", welke trouwens ook de eerste videoclip voor het album is, is het duidelijk hoorbaar dat de band verre van uitgeblust is. We krijgen meteen een stevige opener te verwerken. De toon is meteen gezet, alsook het niveau van dit album. Verder krijgen we nog heel wat vette gitaarriffs te horen en refreinen die blijven nazinderen in je hersenpan. Luister maar eens naar nummers als "Dead to me" en "Still in need" om er maar een paar uit te pikken. Als een band na twintig jaar nog een cd kan maken met dergelijke frisse intensiteit en dito speelvreugde, dan kan ik alleen maar hopen dat er nog vele mooie jaren (mogen) volgen.
92    Filip