Hell Spawn

Na hun, op zijn minste gezegd, spraakmakend debuut "Spell eater" is Huntress met de opvolger op de proppen gekomen. En wat voor een opvolger... Hij is niet zo stevig, niet zo right in your face, maar eerder opener. Betere productie en vooral beter op elkaar ingespeeld na hun Europese tour van vorig jaar. Er is meer aandacht geschonken aan de muziek. Het is niet meer zo overweldigend, het beuken is er uit. Er wordt veelal gas terug genomen om zo de songs meer tot hun recht te laten komen en Janus laat een andere zijde van haar stemgeluid horen. Minder krijsen en brullen, meer zingen en ze klinkt meer ontspannen in haar zang alsof het vele optreden haar meer zelfvertrouwen heeft gegeven, als ze dat al ontbrak btw. Na de spacy opener "Enter the exosphere", die letterlijk doorspekt is met allerhande geluiden en gezang, hoor je onmiddellijk hoe Huntress er muzikaal op vooruitgegaan is. De midtempo rocker met stuwende riff "Blood sisters" is een stevige bangersong met catchy bridge en dit is wat het album betreft de perfecte samenvatting en introductie tegelijkertijd. Old school en moderne metal smelten mooi samen. Het klinkt allemaal meer overdacht en gerichter. Dat is wat de bandleden ook aangaven tijdens het korte gesprekje dat we recent hadden met Jill en Ian Alden. Je voelt echt wel dat de band als groep gegroeid is en de leden elkaar beter begrijpen op muzikaal vlak. Waar het debuut heel scherp en snedig was vanwege het furieuze karakter van dat album, is hier meer de nadruk gelegd op het breder houden. Dit breder houden maakt het schijfje niet minder agressief, in de kern van de song is die agressie nog altijd verwerkt, Jill en haar kompanen zijn nog altijd als muzikanten een natuurkracht (luister maar naar "Zenith"), alleen is die kracht meer gestroomlijnd, gekanaliseerd... Titeltrack "Starbound beast" is met zijn doomfeel met recht gekozen als drager van dit schijfje. Nog het vermelden waard is de track "I wanna fuck you to death" met lyrics uit de pen van Lemmy ademt deze song een Motörhead gehalte uit. Je voelt en weet alleen al aan de hand van de tekst dat Lemmy hier ergens voor tussen zit. Heel typisch geschreven, super gezongen en als statement naar buiten toe kan dit tellen. Als het iets mocht betekenen voor de Huntress fans: het nieuwe album waar de band nu al aan werkt - ook al is "Starbound beast" nog maar pas verschenen - wordt opnieuw heel furieus heeft Jill gezegd. Koop dit album, zet je onder een Eik, voel de Zon en kus de Maan, en laat Huntress je voeden! Enjoy this roaring beast!

94          GUY