Hell Spawn

 

MAEGI

Het gebeurt de laatste tijd niet zo veel meer dat we door een nieuwe band of project van ons sokken geblazen worden! Dit gebeurde deze keer wel en dan nog wel door een band die uit een streek afkomstig is die we niet direct met metal associƫren, namelijk Turkije. Maegi - niet zonder reden onze cd van de maand - is een heus en lekker conceptalbum, en we stelden zanger/ gitarist en bezieler van dit project Oganalp Canatan enkele vraagjes omtrent zijn voortreffelijke debuut!

MAEGI

Hallo, laat ons eens starten met de voorstelling van de bandleden aan onze lezers en een kleine blik op de muzikale achtergrond tot op heden...
Maegi is mijn persoonlijk project, het is dus geen fysieke band. Nadat mijn andere bands niet echt van de grond raakten om diverse redenen, besloot ik om een solocarrière op te starten en vormde vanuit dat perspectief Maegi in 2012. Ik had al een hele tijd verscheidene ideeën voor de songs en het albumthema vooraleer ik met het project begon, doch het duurde een ganse tijd om alles op de rails te krijgen. Alles bij elkaar genomen bestaat Maegi nu ongeveer een jaar en het bevat mijn persoonlijke ideeën rond muziek en de uitvoering ervan. Daarnaast nodig ik vrienden en kennissen uit om me daarin te vergezellen.

Hadden jullie enige ervaring muzikaal gezien dan, als leden van andere bands?
Voor Maegi was ik zanger van Dreamtone & Iris Mavraki's Neverland en Dreamtone zelf. (Het eerste is een collaboratie van de band met de Griekse zangeres Iris Mavraki's.) We waren getekend bij AFM en brachten twee albums uit als Neverland en twee albums en drie singles als Dreamtone. Dus door het verschijnen van Maegi's "Skies fall" wordt dit mijn achtste release in totaal. Daarnaast geef ik ook les in zangtechnieken en het componeren.

Je eerste album is een conceptalbum! En onmiddellijk eentje met een verhaallijn waar ik me de vingers bij aflik! Kun je onze lezers vertellen waar het verhaal over gaat zonder de plot te verraden?
Prachtig dat het verhaal je aanspreekt! "Skies fall" gaat over een buitenaardse beschaving die onze aarde in het vizier krijgt en hier de boel een beetje kort en klein slaat. Doorheen de tracks op het album ontvouwt het verhaal zich vanaf het initiële contact tot en met de uiteindelijke gevechten om het bestaan en overleving. Het ganse verhaal is eerder een eerbetoon, weet je. Ik ben een grote fan van science fiction en wilde iets samenstellen rond dat thema. Zodoende is de verhaallijn een samenstelling van sci-fi meesterwerken zoals Battlestar Galactica, The War of The Worlds, Invasion etc. Graag denk ik ook aan de oorsprong van ons mensen. Één van die denkpistes, wat ook het idee achter Battlestar Galactica is, is dat wij mensen niet origineel van deze planeet zijn en dat er iets gebeurd is voordat wij tot ontstaan kwamen als soort op deze planeet. Ik wou dit toch wel even naar voorschuiven als thema zowel als mijn voorliefde voor BSG met quotes zoals 'All this has happend before, and will happen again' doorheen de lyrics. Het is ook een Bijbelse uitspraak, doch mijn inspiratie is en blijft het sci-fi gedeelte.

Wat gaf de aanzet, de inspiratie om dit verhaal te schrijven? Boeken, films, games?
Zoals ik al zei, hier zit een enorme sci-fi fanaat. Er zijn ontelbare films, boeken en games die mij geïnspireerd hebben, waarbij Battlestar Galactica een belangrijke plaats inneemt. Ik heb zelfs een Battlestar Galactica tattoo op een van mijn onderarmen! Starship Troopers, The War of The Worlds (zowel het boek als de serie, zelfs de remake), The Thing zijn een paar voorbeelden die ik hier nu als directe inspiratie kan geven. Hetzelfde geldt voor games als Mass Effect, Homeworld, Wing Commander of Freelancer... allemaal voedingsbronnen voor mijn verhaal. Lange tijd was ik ook lid van een sci-fi gaming community en meermaals waren wij bezig met het schrijven van kortverhalen en een soort van rollenspel met leden van verscheidene game fora. Alles heeft zijn steentje bijgedragen tot het geheel.
 
Naar ik heb vernomen zou er ook een boek uitgegeven worden waarin het ganse verhaal uit de doeken wordt gedaan. Dat zegt me in feite dat dit verhaal/concept toch wel vrij overdacht is. Ben je dan ook tevreden met het eindresultaat?
Inderdaad, ik wou echt wel iets speciaals toevoegen bij de collector's edition en dacht dat een boekje met de volledig uitgeschreven plot, iets leuks zou zijn. Ik heb dan ook gevraagd aan een van mijn goede vrienden uit de gaming community om een verhaal te schrijven en hij leverde uitstekend werk moet ik zeggen. Nadat ik het gelezen had, heb ik er dan zaken aan toegevoegd om zo het zaakje te finaliseren. Het ganse geheel bedraagt een 140-tal blz. of zo en heet "Demise of hopes" en dat zal bij de collector's edition van Skies Fall gevoegd worden. In het boekje wordt de verhaallijn belicht vanuit verschillende standpunten. Er komt een militair aan het woord of een gewone man die vertelt over de lotgevallen van een nieuwsreporter tijdens de aanvallen om maar iets te noemen, en die personages vertellen hoe zij de invasie van die buitenaardsen hebben ervaren. Alles bij elkaar genomen is het heel goed gelukt en was het plezanter om te doen dan ik dacht, dus ja, om je vraag te beantwoorden, ik ben heel tevreden over het eindresultaat. Ik ben vooral veel dankbaarheid verschuldigd aan Prarabdh Thakur voor zijn bijdrage vermits hij het merendeel van het verhaal voor zijn rekening heeft genomen. Let wel, er zijn niet meer dan 200 stuks te verkrijgen van deze collector's edition. En als ik eerlijk ben zijn het er geen 200 meer want er zijn er ondertussen al een paar verkocht. Er is echter een kans dat het boekje in PDF vorm het levenslicht alsnog zal zien en dat men het dan via de website zal kunnen downloaden.

Mocht je nu veel geld hebben, zou je er een film mee financieren om zo het verhaal in een cinematografische vorm te gieten?
Een film, neen. Een videospel? Absoluut! Ik ben een enorme gamer, en in mijn achterhoofd heb ik bepaalde zaken zitten om een game te maken. Ik heb zelfs een verhaallijn geschreven voor een spel. Mocht ik dus meer dan genoeg geld hebben dan zou ik zeker een spelontwikkelaar onder de arm nemen om een game te creëren. Naar alle waarschijnlijkheid zou ik sowieso kiezen voor Obsidian Entertainment, want voor mij hebben zij de beste ontwikkelaars.

Op je album zijn er verscheidene gasten te horen, en niet de minste als je het mij vraagt. Waren dat de mensen die je in je hoofd zitten had? Was het eenvoudig om hen te strikken hiervoor? (persoonlijk vind ik dat ze een super job hebben volbracht).
Ik vind het heel tof om dat te horen! Ik vind ook dat ze een goed werk hebben geleverd! Het zijn stuk voor stuk zangers die ik heel graag heb, als ik daar heel eerlijk in mag zijn, dus ik heb hen niet uitgekozen voor hun naam of faam. Hansi Kürsch is een goede vriend van mij en naar hem kijk ik toch wel op, aldus was hij een voor de hand liggende keuze. Dat hij de uitnodiging heeft aanvaard, maakte me toch wel heel blij. Het was altijd al een gedachte geweest om hem een akoestisch nummer te laten zingen dat ik geschreven had. Dat stamt al uit de tijd dat we samenwerkten in een power metal eenheid voor de tijd van Neverland. Ik denk dat ik de juiste persoon gevraagd heb, of niet, hahaha. Chris Boltendahl is nog zo'n zanger wiens stem ik weet te waarderen en persoonlijk hou ik wel van het werk dat Grave Digger brengt. Toen ik Hansi en hem gezamenlijk bezig zag tijdens de opnames van Grave Digger's live dvd, dacht ik dat het super zou zijn om ook hem uit te nodigen als gastvocalist. Chris aanvaardde en zijn stem is te horen op "Skies fall". Door zijn stem gaat er echt wel iets speciaals uit van de openings- / titeltrack. Zak Stevens zijn stem is iets waar ik echt wel zot van ben sinds ik hem voor het eerst hoorde op "Edge of thorns". Toen we gezamenlijk op tour waren had ik de kans om hem te polsen om een gastbijdrage te leveren voor een derde Neverland productie. Dat was in 2010, en hij was er heel positief over moet ik zeggen. Alles begon echter neerwaarts te gaan met Neverland en Maegi stond ondertussen in de startblokken. Zodoende contacteerde ik hem met de vraag of hij alsnog interesse had. Ofschoon hij volop aan het werk was met Circle II Circle zei hij zonder aarzelen: Ja! Dit tot mijn grote vreugde. Zak Stevens is echt wel een supergast! Wat betreft Tim 'Ripper' Owens... hij is iemand die ik al een geruime tijd volg. Wat hij bracht vond ik altijd heel goed, maar het was vooral zijn prestatie op "Framing armageddon" dat me deed besluiten om hem eveneens te contacteren omdat ik voelde dat zijn stem echt wel zou passen bij een song die ik voor hem in gedachten had. Dat werd: "Demise of hopes" en hij zette een super prestatie neer, al zeg ik het zelf. Ik heb zelfs het verhaal genaamd naar die song! Naast de zangers wou ik een gitarist die de belangrijkste solo's voor zijn rekening zou nemen. Zelf had ik links en rechts al een paar solo's geschreven, doch ik ben geen gitarist. Ik ben een zanger die wat gitaar kan spelen. Dat is een totaal verschillende opvatting om muziek te schrijven. Vanuit deze gedachte heb ik dus contact opgenomen met Jerry om hem te vragen of hij het zag zitten om een paar solo's te voorzien op dit album. En wat hij presteert op deze schijf is buitengewoon goed. Ik wou die Savatage feel in de solo's en dat was wat hij bracht! Net als Zak ontmoette ik Jerry tijdens de tournee met Jon Oliva en zijn manier van spelen hypnotiseerde ons allemaal. Hij was dus echt wel mijn eerste keuze. Als mens is hij iemand die de voeten stevig op de aarde houdt. Voor dit album had ik echter nog iemand in gedachten, maar door ongelukkige omstandigheden is dat niet gelukt. Maar niet getreurd, hij wil gerust samenwerken op het volgende album als alles dan goed verloopt met zijn activiteiten. Neen, een naam noem ik niet.

Is het einde van het verhaal echt het einde of is er een kans op een vervolg op een volgend album?
Wat dit verhaal aangaat, ja, dit is volledig afgehandeld en voorbij. Voor het volgende album heb ik al een nieuw concept in gedachten. In feite heb ik er twee, maar ik ben er nog niet uit welk ik er ga uitpikken. Hoewel ik wel bereidwillig ben om dat verhaal via zijsprongen te verbinden aan het andere, op deze manier kunnen mensen zich vastbijten in het geheel der dingen. Wel spijtig dat ik niet elke cd kan vrijgeven als zijnde een collector's edition alleen al vanwege de oplopende productiekosten. Langs de andere kant ben ik wel blij dat ik in staat ben om een paar mensen de volledige inzage in het verhaal te geven.

Heb je plannen om dit album live te gaan promoten?
Helaas niet. Verscheidene redenen zijn er hiervoor op te sommen. Eerst en vooral het logistieke... Ik leef in Turkije en het is een nachtmerrie om een tour van hieruit op poten te zetten. Veel te veel geld zou verdwijnen aan randzaken waardoor veel promotors er hun handen zouden afhouden. Een tournee plannen kost handenvol geld en vermits ik een job heb om het hoofd boven water te houden geef ik de voorkeur aan een investering in een album in plaats van in een tour. Op tour gaan is wel leuk en zo, en ik heb met verscheidene mensen het podium gedeeld (Blind Guardian, Opeth, Dream Theater...) maar ik geloof dat de tijd is gekomen voor mij om me te richten op het produceren eerder dan op touren. Van stad naar stad gaan is ook wel een vermoeiend iets, weet je haha...

Natuurlijk, het nog vrij vroeg om de vraag te stellen, maar zal het niet moeilijk zijn om dit album te overtreffen? Het gestelde niveau ligt op dit album toch wel vrij hoog...
Ik weet je woorden enorm te waarderen en ik bedank je er hartelijk voor, Nico. Wel, in eerste instantie maak ik muziek voor mezelf. Zoals ik al zei, werk ik om den brode en het geld dat binnenkomt uit de verkoop van de cd's investeer ik wederom in de volgende. Ik wou dat ik meer geld kon verdienen met mijn muziek, zodat ik minder moet tellen en meer muziek kan maken. Het merendeel van de tijd gaat nu meer naar het plannen van alles dan aan de muziek zelf. Daardoor is het meer een professionele hobby dan een echte job als muzikant. Hierdoor heb ik geen stress om een label gelukkig te maken of me zorgen te maken wat mensen kunnen denken. Hetzelfde is het met de album reviews: die lees ik niet. Er zijn er die houden van hetgeen ik doe, er zijn er die het verwerpen. Wat ik doe is enkel voor mezelf, voor het plezier en om de innerlijke gevoelens te stimuleren waardoor ik kan blijven muziek maken. Op deze manier is er dus geen stress of druk aanwezig. Als ik me klaar voel, begin ik met schrijven van het tweede album en ik probeer mezelf gaandeweg altijd te verbeteren, altijd maar verder bouwend op nieuwe ervaringen opgedaan tijdens de vorige opnames. Of het nu componeren, productie of optreden is, altijd in de eerste plaats voor mezelf en het delen met mensen die houden van wat ik doe, zoals jij. Het is mijn overtuiging dat het commercialiseren van de zaken alles naar de vaantjes heeft geholpen. Elk album moet op een bijna industriële wijze samengesteld zijn met de gekende en voorgekauwde formules. Er zijn maar een paar bands die echt kunnen doen wat ze willen zonder daarbij rekening te moeten houden met labels. Verschillende labels meten hun artiesten het zelfde geluid aan welke muziek ze ook maken, enkel en alleen voor de verkoopcijfers. Persoonlijk vind ik dit belachelijk en het is iets wat ik ten allen tijde tracht te vermijden.

Veel Turkse groepen zijn er niet te bekennen. Is er wel een Turkse scene? Of is die klein en eerder een underground gebeuren?
Hier is zelfs niet eens een underground scene... het is compleet uitgestorven. Een tijd geleden was dit bloeiend en vruchtbaar. Nu echter is het een onbestaand gegeven. Er zijn een paar bands en links en rechts gebeurt er wel iets, maar het zijn de vruchten van een stervend ras. Vanuit regeringszijde is het er niet op verbeterd, er heeft een culturele shift plaatsgegrepen. Ik leef in een stad van 6 miljoen inwoners en er is niet 1 metal café, niet 1! Geen websites, geen magazines, geen discussies, geen biografieën, geen interviews, niets, nada... Uitermate belachelijk en intriest. De ondergrondse is een cultuurgegeven. Het hangt samen met websites, magazines, groepen, bars, cd winkels, etc. Het is een leefwereld. En die leefwereld is weg, net als de scene in zijn geheel...

Voor ik het vergeet, de groepsnaam... Wat is de betekenis of is het gewoon een naam?
Het is een aanpassing van het woord 'Magi'. Er zijn teveel bands met die vermelding (Magi) in hun groepsnaam en na Neverland, wou ik geen disputen meer rond groepsnamen. 'Magician' was mijn nickname op het internet gedurende meer dan 10 jaar en het voelde gewoon perfect aan om die naam of een verwijzing naar die naam te gebruiken als een eerbetoon. Nadat ik een paar schrijvers het woord Maegi of Maester zag gebruiken in hun boeken, dacht ik dat het leuk zou zijn dit ook op deze wijze te doen.

Hebben we iets vergeten dat van belang kan zijn, of heb jij nog iets aan het interview toe te voegen?
Iedereen die geïnteresseerd is kan het album online beluisteren op maegi.bandcamp.com. Wie het wil kan daar ook het album bestellen. "Skies fall" is ook te vinden bij iTunes, Cd Universe en sta me toe te zeggen dat ik degenen die Maegi ondersteunen dankbaar ben. Zo ben ik ook jou dankbaar, Nico, voor dit plezante interview. Ik ben echt wel blij dat je het album heel goed vond.

http://www.themaegi.com/

Nico (Vertaling Guy)

Voor de geïntresseerden: we kregen 2 albums toegestuurd om weg te geven! Stuur gewoon een mailtje naar [email protected] met als subject Maegi cd en in de mail je gegevens (volledige adres)! Uit de uitzendingen zal een onschuldige hand 2 winnaars halen! Veel succes

Related Items

CD of the month

Image MY DILIGENCE

Death.Horses.Black
Listenable
Cd van de maand mei 2024

Previous CD of the month

The Road To Oblivion
Dutch Music Works
Cd van de maand april 2024

  • CCN Systems NV
  • Instath BVBA
  • Combell NV
  • Knowledge BVBA NV

© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.

Hosting and customn CMS made by VideoStore.be and Igor VC