Black Flag
AFM/ Rock Inc./ Bertus
Na hun zijuitstap "The acoustic" is Ektomorf opnieuw aan het front verschenen met een stevig groovend en bijzonder sterk album genaamd "Black flag". Neo thrash op het scherp van de snee en die zich steeds maar weet te vernieuwen. Persoonlijk vergelijk ik ze met Machine Head: diezelfde agressie, aanvalskracht, groove, the punch in your face metal. Vanaf het eerste nummer krijg je al te maken met een muur van riffs en stuwende drums. "War is my way" is dan zeer zeker een correcte opener. Zoals ik al zei, Ektomorf vernieuwt zich met elke cd, waarschijnlijk ten gevolge van het zigeunerbloed waar bandoverste Zoltán Farkas mee gezegend is. Dit volk, dat spijtig genoeg geen echte goed naam heeft ten gevolge van de acties van een paar criminele individuen, trekt met regelmaat van tijd Europa rond omdat hun bloed dit vraagt. Ik durf er wel een en ander om te verwedden dat Zoltán, die altijd al met racisme is geconfronteerd vanwege die afkomst en nu een internationale en redelijk succesvolle carrière heeft weten uit te bouwen, in zijn vuistje lacht. Zo zien we maar dat wanneer men haat juist bestuurt, het een kracht kan worden die positieve gevolgen heeft. Als men ze de juiste richting geeft. "Black flag" is een album geworden om de vingers af te likken. "The cross", "Black flag" zelf, "Fuck your God" (dat een loodzware groove heeft), allemaal tracks die menig thrash hart sneller zullen doen slaan. Als enig rustpunt is daar "12 Angels". Heel mooi akoestisch tussendoortje dat overgaat in het sterke "Enemy". Al bij al een logische én waardige opvolger van "Redemption" uit 2010. Tue Madsen stond opnieuw in voor de mix en mastering en bezorgt de band opnieuw dat supervette geluid dat ze al hebben sinds 2004.
80 GUY
The World We Inherited
Sliptrick Records
Cd van de maand februari 2024
Here Comes The Rain
SPV/ Steamhammer
Cd van de maand januari 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.