Hell Spawn

Nadat hun tour met Blind Guardian achter de rug was, is Black Majesty aan hun vijfde langspeler begonnen. Met de nodige energie van het live spelen nog in de vingers en in het vege lijf kwamen de eerste songs redelijk snel tot leven. "Stargazer" is het uiteindelijke resultaat van het harde labeur die deze Aussies zich getroost hebben. Andermaal presenteren ze een album dat er best mag wezen en sinds het debuut in 2002, "Sands of time" genaamd, tot op heden zijn ze er in geslaagd om telkenmale te groeien. Elk album werd beter, sterker, zonder hun eigen geluid geweld aan te doen. Elk album klinkt zoals Black Majesty hoort te klinken, energiek, rechtlijnig, melodieus... Kwaliteit van een hoog niveau. Dankzij een uitgekiende mix van Roland Grapow die helder en zuiver klinkt en die zelfs het epische karakter van Black Majesty's songs naar een absoluut hoogtepunt stuwt, is deze langspeler een juweeltje van jewelste. Geen enkel nummer op deze cd steekt tegen of kan beschouwd worden als een filler. Luister maar eens naar "Symphony of death"... het begint ballade-achtig om over te gaan in een midtempo galoperende bloemlezing. Opgevuld met wat keys is dit heel sfeervol geworden en vooral bijzonder genietbaar. Meermaals doorheen het album voelt men de geest van het oude Queensrÿche en vleugjes Iron Maiden/Helloween, zeker in de twinsolo's. "Edge of the world" heeft enorm veel met Helloween gemeen. Dubbele basdrum, stuwende bas, gitaren in een hogere versnelling geschakeld en John Cavaliere die op de toppen van zijn tenen zit te zingen. Live zal dit een ambiancemaker zijn, ben ik absoluut zeken van. Titelnummer "Stargazer" is af. Wat een gevoel ligt daarin verborgen... Episch en gedreven van begin tot einde. Het middenstuk bezorgt me kippenvel. Wat een pracht zit hierin. Limb music heeft opnieuw een album op de markt gebracht dat meer dan gehoord mag worden. Release date is 20 juli. Aanrader voor Iron Maiden, Helloween en Queenrÿche fans! Voor de Europese vrijgave werd de bonustrack "Shine" voorzien.


85    GUY