Hell Spawn

Toen Accept op apegapen lag, dacht gitarist Herman Frank dat hij rustig kon werken aan een solocarrière. De eerste "Loyal to none" kwam in 2009 uit en hij had nog tijd genoeg om even een zijproject op te starten onder de naam Poison Sun, waarvan de cd "Virtual sin" in 2010 het daglicht zag. Ondertussen werd de Accept reünie een feit, terwijl er tussendoor ook nog eens een Victory album verscheen: "Don't talk science" in 2011 en hij leverde ook nog een bijdrage voor het album "Let's get ruthless" van de Duitste band Thomsen. Blijkbaar had Herman Frank toch nog genoeg inspiratie, want er verschijnt nu ook nog "Right in the guts" als tweede solo cd. Wat kunnen we verwachten van de man die ook het leeuwenaandeel had in het schrijfproces voor Accept? Inderdaad, op "Right in the guts" staan ook riffgeoriënteerde songs met de nodige Accept inslag. De factor die het verschil maakt met de alle andere releases die van Herman Franks hand zijn, is niemand minder dan zanger Rick Altzi die furore maakte bij Thunderstone en momenteel bij At Vance het mooie weer maakt. Altzi's krachtige stemgeluid past uitstekend bij de naar de jaren 80 refererende hardrock die door Frank geschreven wordt. Ook het gevoeliger "Falling to peaces" weet Altzi met heel veel overtuiging te brengen en hij klinkt bij momenten als twee druppels water als Jorn of een jongere David Coverdale. Luister en overtuig u zelf. Ook tijdens de meezinger "Raise your hands" is hij subliem. Met nummers als "Hell isn't far", het stuwende "King's call", het beukende "Black star" of de afsluiter "So they run" valt er voldoende te genieten. Dat Herman Frank "Right in the guts" van een prima productie heeft voorzien, lag voor de hand. Met een zanger als Rick Altzi in de gelederen staan er nog mooie tijden te wachten voor Hermann Frank, maar nu Accept weer succesvol is, valt af te wachten of er ooit nog een vervolg aan zijn solocarrière zal worden gemaakt.
85    Thierry