Hell Spawn

Ons eigen Vlaanderen land is weer een metalcombo rijker, eigenlijk al sinds 2007, maar door interne problemen viel het snel weer uit elkaar. Later, ergens in 2009 zijn ze opnieuw samengekomen en tot nu toe zijn ze nog altijd in die bezetting bij elkaar, Warckon heten ze en ze komen uit het Pajottenland. Inderdaad, waar ene Urbanus ook woonachtig is. Maar zo komisch als hij is (ook al heeft hij zijn tijd gehad), zo metal zijn zij. In eigenbeheer hebben ze hun debuutschijf/demo uitgebracht. Wat in feite bedoeld was als ep is gaandeweg gegroeid tot een full album, wat dus tekenend is voor hun karakter, inzet en doorzettingsvermogen. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat dit album al uitgekomen is op 1 april 2011 en nu pas onder onze aandacht komt. Waarom? Daar is niet direct een reden voor te vinden. Beter laat dan nooit zeker, dachten wij, en dat is dus de reden waarom er nu pas een review van "The madman's lullaby" is gemaakt. Vermits er links en rechts via FB positief over hen gesproken werd, besloot ik toch maar contact te zoeken en dat schijfje te bestellen (onderstaand vind je hun site URL waar men deze cd en andere merchandise kan bestellen. Prijzen en dergelijke kun je navragen via contactbutton). Ik moet zeggen: ik ben meer dan onder de indruk. Dat is de mate van impressie die ze maken. Muzikaal, tekstueel, ja zelfs productioneel gezien is dit een sterk product dat zijn geld meer dan waard is (bedenk dat men hier van een in eigen beheer opgenomen product spreekt). Die gasten staan op termijn garant voor topkwaliteit. Als je de intro "As the death knell tolls" van de cd hoort, weet je in feite al voldoende op welk niveau deze gasten musiceren. Hier is muzikaal talent voor nodig, (nog een instrumentaal nummer op dit kleinood is "Salvation"). Aansluitend barst de titeltrack los. "The madman's lullaby" is een heerlijke thrasher. Uptempo en vergezeld van een venijnige solo. De zang van Wouter Langhendries is bijtend en agressief zonder er echt over te gaan. Doordachte riffs, stevig ondersteunend bas- en drumwerk. Deze laatste houden het gitaarwerk keurig in de pas en stellen de grens. Zeer technisch is wel het minste wat kan gezegd worden, en het heeft veel weg van het oude Exodus. Recht voor de raap, maar toch niet overvol of druk. Lead vocals krijgen gaandeweg steun van de backings waardoor het aan dynamiek en opbouw wint. Ik zeg het nogmaals: hier zijn muzikanten aan het werk die weten hoe ze zaken moeten aanpakken. Luister gewoon maar naar dat solowerk of die akoestische intro's. Dat is niveau Megadeth! En geloof me vrij, ik overdrijf niet. "Trapped" laat ook zien dat ze de crossover, ja, zelfs de punkagressie in zich hebben. En dat combineren met Megadeth metal... (nog zo'n nummer is "Lord of lunacy"). Vuurwerk, mensen, puur vuurwerk! Tijdens "After the noise" neemt men een beetje gas terug, maar het is zeker niet minder intens of gedreven. Integendeel, men geeft hier meer aandacht aan details en emotie. Hoe meer ik luister naar deze cd, hoe meer ik eruit haal. Pure klasse is dit album. Geen enkel nummer verveelt, is langdradig of is overbelast met tierlantijntjes. Warckon... hier gaan we nog van horen. Proficiat, gasten. Sterk gedaan!

http://www.warckon.com/home


85                       GUY