IRON FIRE
Voyage Of The Damned
Napalm
Het Deense Iron Fire bestookt ons sinds hun heropstanding bijna elk anderhalf jaar met een nieuwe langspeler. Hoewel ik best een zwak voor deze band heb, moet ik bekennen dat de eerste albums ("Revenge" en "Blade of triumph") sinds die herrijzenis toch eigenlijk wel de beste waren. Sindsdien gaat het mijn inziens een beetje bergafwaarts. Niet dat "To the grave" en "Metalmorphosized" slechte albums zijn, maar het zijn zeker ook geen knallers. Hier en daar passeren wel enkele leuke ideeën, maar soms kan ik me niet van de indruk ontdoen dat er meer had ingezeten en dat gevoel heb ik ook bij deze alweer zevende langspeler. Kijk, Martin is een zeer goeie zanger, dat heeft hij meer dan bewezen bij Force Of Evil, maar de songs zijn niet altijd even sterk. Dat ze het kunnen, hebben de twee eerder genoemde albums al uitgewezen. Dat het steeds meer van hetzelfde is, stoort me niet zo, maar bij sommige songs krijg ik soms goesting om de skip knop te gebruiken. Ofwel moet de band iets strenger gaan selecteren of iets meer de baan opgaan zodat ze zelf eens zien welke songs aanslaan en welke niet. Bij mijn weten is het op gebied van live concerten maar een mager beestje bij Iron Fire. Ik weet zelfs niet of ze op pad geweest zijn met hun 2 vorige albums... Hopelijk herpakken ze zich en komen ze nog eens langs!
76 Nico