ARRAYAN PATH
Ira Imperium
Picth Black Records
Voor hun derde cd hebben de Cyprioten hun bandnaam enigszins gewijzigd van Arryan Path naar Arrayan Path, qua sound is alles bij het oude gebleven, goede power metal met melodieuze zang van Nicholas Leptos. Bij momenten komt hij in de buurt van Kamelot's Roy Kahn, wat een meerwaarde geeft aan het totaalgeluid en voor een band uit Cyprus is dat wel verrassend te noemen. In vergelijking met hun vorige schijven: "Road to Macedonia" uit 2004 en de opvolger "Terra incognita" uit 2010 valt het zeer goed uitgebalanceerde geluid op waarvoor Vagelis Maranis (Sanvoisen) verantwoordelijk is. Nummers als de opener "Dies irea" en het navolgende gedreven "Gnosis of Prometheus" gaan er vlotjes in, toch ligt de surplus van Arrayan Path in de meer afwisselende nummers zoals tijdens "Katherine of Aragon" (het hoogtepunt van "Ira Imperium"), "Emir of the faithfull" en het majestueuze "Hollow eyes of Neferiti". Het rustpuntje, de semiballad "Lost Ithaca" is een sterk gezongen track met de nodige afwisseling zoals de (korte) gevoelige gitaarsolo. Naar het einde toe blijft de cd boeien door middel van nummers als "I sail across the seven seas" en "The fall of Mardonius". Het mooiste heeft Arrayan Path tot het laatst bewaard bij middel van de ballad "The poet aftermath" een orchestraal nummer met zang van Nicholas Leptos om kippenvel van te krijgen, subliem. Als enig minpunt zou ik de te korte gitaarsolo's kunnen aanstippen, maar voor de rest niets dan lof voor deze "Ira imperium".
85 Thierry