DANZIG
Deth Red Sabaoth
AFM / Rock Inc./ Bertus
Het stond te lezen in een aantal aankondigingen van dit album: Danzig is terug. Een ongepaste opmerking want den Glenn is in mijn ogen nooit weggeweest. Akkoord, het is 6 jaar geleden sinds "Circle of snakes" (zijn vorige 'echte' studioplaat), maar er was wel nog de tweede Black Aria release en de dubbele verzameling "The lost tracks". Als er met die aankondiging echter bedoeld wordt dat Danzig terugkeert naar zijn oorspronkelijke geluid, dan klopt het feit dat hij 'terug' is grotendeels wel. Zelfs al was die stap voor een stuk al gezet op (het achteraf bekeken weinigzeggende) "Circle of snakes", "Deth red sabaoth" klinkt al even donker, luguber en bluesy rockend als de eerste twee/drie Danzig albums. Grootste verschil is dat deze nieuwste een stuk vuiler en smeriger klinkt, maar jammer genoeg wel minder krachtig. Glenn deed de productie zelf, wat toch een andere benadering is dan Rick Rubin destijds. Het allerbelangrijkste is wel dat er een paar excellente tracks op dit negende Danzig album staan, met "On a wicked night", het naar "Dirty black summer" verwijzende "Ju ju bone" en het epische in twee delen opgebouwde "Pyre of souls" als absolute krakers! Op die laatste valt in sommige solo's wel op dat Tommy Victor geen meester solist is. Een beetje het Tony Iommi probleem: geweldige riffs maar weinig wonderbaarlijk soleerwerk. Mijn enige opmerking op een voor de rest voortreffelijke plaat. Danzig is niet terug, hij kan het gewoon nog steeds!
90 Pow