OBITUARY
Darkest Day
Candelight
Indien u niet ontvoerd werd door de Klingons veronderstel ik dat iedereen Obituary kent. Ik ga hier geen woorden verspillen door te zeggen dat deze heren vette lompe en groovende US death metal spelen. Om meteen met de deur in huis te vallen: ik heb een haat/liefde verhouding met deze band. Vanaf "Slowly we rot" tot het splinter nieuwe "Darkest day" is Obituary nauwelijks veranderd en dit is zowel positief als negatief. Het positeve is dat lekkere groovende lompe death metal heel vlug in de grijze cellen nesteld en wilde hoofdschuddende bewegingen niet kunnen uitblijven. Het geluid op "Darkest day" is moeras sompig vet en klinkt als een klok. Er is één groot mankement aan de albums van Obituary. Elk album kent een fenominabele aftrap maar na een viertal songs zakt het niveau snel om op het einde toe terug te knallen. Ja dames en heren, ook "Darkest day" kent dit probleem. De eerste 5 à 6 songs is het genieten geblazen maar daarna wordt het een saaie bedoening tot vlak voor het einde, dan knallen de songs weer eens als vanouds. Spijtig, want Obituary behoort tot de absolute top, maar zelfs ik durf wel eens de skip toets te gebruiken of ik luister naar een halve cd en dat kan niet de bedoeling zijn. Om met een positieve noot te eindigen: "Darkest day" behoort tot de betere van Obituary en de aanschaf van het album is zeker geen misdaad.
82 Geert