Hell Spawn

Ik veronderstel dat we deze band niet meer hoeven voor te stellen. Deze band van Liv Kristine brengt met "Njord" hun derde fullcd uit. En ik moet zeggen: ze heeft een schitterende stem. Toch heb ik de indruk dat de band het ijzer smeedt terwijl het heet is, en dat is niet negatief bedoeld. Tussen de bedrijven door kregen we enkele ep's en een live-dvd. Dit nieuwe album is iets gevarieerder en ook iets harder dan de vorige. Je hoort op regelmatige tijdstippen grunts, die het album een meer volwassen cachet geven. Ondanks dit feit blijft het toch een grotendeels mid-tempo-cd met heel wat rustige nummers. Ik vind het persoonlijk over de ganse lijn te soft, soms kan je dit nog moeilijk metal noemen. Een nummer als "Irish rain" illustreert dat. Maar daarom is het uiteraard nog steeds geen slecht album. Objectief gezien blijft dit een kwalitatief hoogstaand album. Het symfonisch gedeelte, de vocalen, de solo's, ze zijn allemaal van hoog niveau. Persoonlijk hield ik meer van haar vorige band Theatre Of Tragedy, maar ik weet dat ik me met zo een uitspraak op glad ijs begeef. Voor mij is "Ragnarok" het beste nummer. De Noordse mythologie is alomtegenwoordig. Vernieuwend kan je deze cd zeker niet noemen, ik vermoed dat de band eerder op zeker speelt. Kwalitatief gezien een heel goed album over de ganse lijn, maar bij mij komt de klik eerlijk gezegd niet. Het verstand zegt ja, maar het hart schudt van nee...

79    Bart C.