LION'S SHARE
Hell Spawn » Interviews » LION'S SHARE
Lion's Share, de Zweedse band rond gitarist Lars Chriss, levert 2 jaar na "Emotional coma" zo mogelijk een nog hardere knaller af. "Dark hours" laat een verpletterende indruk na en is een aanrader voor iedere rechtaarde metalhead. Plus een goede reden om een paar vraagjes af te vuren richting de heer Chriss.
De voorgaande plaat "Emotional coma" was al een stuk heaviër dan het oudere werk, maar dit nieuwe album gaat daar nog eens over. Je moest ergens nog wat agressie kanaliseren?
De zaak is dat ik vlak voor "Emotional coma" besliste om enkel mijn heavy metal invloeden in Lion's Share te gebruiken en alle andere stijlen meer voor zijprojecten als Sampo of bijvoorbeeld Road To Ruin te bewaren. In het verleden durfde ik wel eens alles onder één paraplu te steken waardoor er op één album zowel pure metal nummers, als meer melodieuze of meer progressieve songs stonden. De invloeden die je hoort op "Dark hours" zijn in wezen dezelfde als op alle andere Lion's Share platen, alleen wat meer gefocust in een bepaalde richting. We zijn altijd een riff georiënteerde band geweest. Ik haal mijn inspiratie al van bij het begin bij Black Sabbath, Judas Priest, Megadeth enz.
Heeft de komst van zanger Patrick Johansson (en bassist Sampo Axelsson) ook iets te maken met deze heaviër sound?
Natuurlijk. Ik heb ze daarvoor ook gekozen. Ik had al flink wat nummers af toen ze bij de band kwamen, ze wisten al welke richting ik uit wou. En we zaten direct op dezelfde golflengte. We zijn ondertussen nog een stuk naar elkaar toegegroeid als team. De chemie zit fantastisch goed, dat hoor je op "Dark hours". Daarom klinkt die plaat ook zo goed.
Het interessantste aan de plaat is dat ik bij iedere luisterbeurt telkens een ander favoriet nummer heb. De ene dag schreeuw ik mee met "Judas must die", de volgende dag is het bangen op "The bottomless pit" of thrashen op "Napalm nights". Allemaal tracks die mooi op elkaar volgen. Had je een dergelijke flow al voor ogen of is dit eigenlijk vrij natuurlijk ontstaan?
We proberen altijd een plaat te schrijven in plaats van een hoop losse nummers. We willen dat mensen die opzetten en die in één ruk beluisteren. We werken hard aan tempo's, akkoordenwissels en dat soort zaken om het zo interessant mogelijk te houden. Idem voor de volgorde van de nummers. Het schrijven op zich was iets makkelijker omdat we op voorhand heel goed wisten waar we heen wilden.
De eerste pagina in de booklet toont een vage foto van een krantenartikel dat "Serial killer behind..." titelt. Is dit een indicatie naar een thema dat als rode draad door de plaat loopt?
Alle teksten gaan over grote gebeurtenissen in de jaren 60. Drie songs gaan over Charles Manson, twee over de Vietnam oorlog, eentje over de rellen met de gevangenen aan het Presidio in San Francisco, de invasie van Tsjechoslovakije, Martin Luther King,... Sampo maakte wat illustraties die bij die thema's pasten.
De productie heb je zelf in handen genomen. Omwille van de ervaring die je intussen hebt opgedaan of omdat jij het best weet hoe Lion's Share moet klinken?
Ja. We weten perfect wat we zoeken, het is gemakkelijker om dat dan zelf te doen dan dat aan iemand anders uit te leggen. Jens Bogren (Opeth, Symphony X, Amon Amarth), heeft wel een fantastische mixing afgeleverd.
Op de reguliere albumsluiter "Behind the curtain" heb je Michael Romeo, van Symphony X, als gast. Je hebt voorheen ook met gerenommeerde gasten gewerkt (o.a. Bruce Kulick, Glen Drover). Waarom vraag je externen voor deze bijdrages?
Voor de lol, al is het tevens een goede marketingstrategie. En een ongelooflijke kans voor mezelf om te tonen dat ik kan concurreren met de beste uit de business, haha. Mike is bevriend met onze US manager. Ik vond het erg cool van hem dat ie die solo wou inspelen, we zijn allen nogal grote Symphony X fans.
Deze plaat werd ingedrumd door Conny Pettersson. Een gelukkige relatie lijkt het niet, hé drummers en Lion's Share? Uit schrik voor een Spinal Tap-achtige spontane zelfontbranding?
Precies! Neen, we hebben de beslissing genomen voor "Emotional coma" dat we als trio verdergaan. We voelen ons goed zo en we willen de chemie en balans die er nu in de groep is niet verstoren. Een nieuw lid betekent ook een nieuwe stem en nieuwe mening bij iedere te nemen beslissing.
De keuze voor Blistering Records is eigenlijk logisch. Maar ben je niet bang voor eventuele belangenvermenging nu je zowel de artiest als de uitgever bent? Het creatieve en het commerciële aspect in één en dezelfde persoon als het ware.
Nee. Het album zat al in de afwerkingfase en het budget was al rond. Natuurlijk is het contract wel een stuk beter dan dat ik zou kunnen krijgen bij een ander label. We gaan deze plaat daarom echter niet anders benaderen dan gelijk welke andere van onze Blistering releases.
Blistering is, denk ik, een van de redenen waarom jullie niet zoveel touren. Al heb ik ook ergens gelezen dat jij daar niet toch zo gek op bent. Hoe zit dat eigenlijk?
We kregen een aanbod om te gaan touren met Saxon en Iced Earth, maar we hadden veel te weinig tijd om ons daarop voor te bereiden dus hebben we die laten passeren. Jammer, want dat zou muzikaal toch een uitstekende gelegenheid zijn geweest. We zijn nu nog een aanbod aan het bekijken met twee andere bands voor het najaar, waarbij we even goed zouden passen. We werken aan het budget daarvoor. Belangrijk voor ons is dat we er muzikaal en economisch iets aan kunnen hebben. We gaan niet touren om te touren!
Een extra reden voor de voorgaande vraag is dat deze nummers echt wel vragen om live gespeeld te worden! Vind je niet?
We hebben ze al eens gespeeld en het publiek reageert laaiend enthousiast, dus je hebt helemaal gelijk. We hebben een paar headline tours gedaan hier in Zweden. Het is veel gemakkelijker om in de weekends dicht bij huis op te treden dan doorheen Europa te trekken. Het is trouwens waar dat ik er niet echt van geniet om lang on the road te zijn. Hoe ouder ik word, hoe erger zelfs. Ik vind het leuker om albums te maken en eraan te werken tot ik er 100% tevreden over ben. Ik ben een perfectionist en van een live optreden kan ik de uitkomst niet controleren. Ik heb al zoveel klachten gehoord na optredens dat ze het een of ander instrument niet hoorden enkel en alleen omdat de geluidsman de boel verprutste. Dat is dan heel frustrerend om te horen. We steken heel veel tijd in het beheersen van onze instrumenten, in repeteren, we zorgen dat we nooit onder invloed op een podium kruipen en dan word ik echt kwaad als mensen niet kunnen horen hoe goed de band eigenlijk wel klinkt.
Als touren dan niet echt een optie is, wat met een live dvd?
We hebben heel veel materiaal liggen, van onze begindagen zelfs al. Als ik eens heel veel vrije tijd heb, moet ik eens in al die dozen in ons magazijn gaan rondneuzen. Nog even verduidelijken toch: touren is niet uitgesloten, de aanbieding moet alleen wel heel goed zijn.
Het is nog vroeg om dit te vragen, maar heb je er al aan gedacht hoe je deze knaller nog zou kunnen overtreffen?
We weten alleszins wel al dat het heel moeilijk gaat worden. We zitten met dit album op ons hoogtepunt, als muzikant en als songschrijver. Dat geldt voor iedereen in de band, denk ik. Misschien kunnen we echt niet beter meer en is het beter dat we ermee stoppen? Veel bands gaan stug door zelfs nog over hun hoogtepunt en als fan vind ik dat dan verschrikkelijk jammer. Er zijn veel bands waarvan ik denk dat ze vroeger schitterende killer songs schreven en nu niet meer. Wat is er daar dan mee gebeurd?
Goeie vraag om even over na te denken. Alvast bedankt voor het interview, Lars
If you wanna see us on tour you can always request us at different festivals and clubs. Keep an eye on http://www.lionsshare.org / http://www.myspace.com/lionsshare and http://www.youtube.com/darkhours2009 for updates. Thanks for supporting Lion's Share!!
Pow
De zaak is dat ik vlak voor "Emotional coma" besliste om enkel mijn heavy metal invloeden in Lion's Share te gebruiken en alle andere stijlen meer voor zijprojecten als Sampo of bijvoorbeeld Road To Ruin te bewaren. In het verleden durfde ik wel eens alles onder één paraplu te steken waardoor er op één album zowel pure metal nummers, als meer melodieuze of meer progressieve songs stonden. De invloeden die je hoort op "Dark hours" zijn in wezen dezelfde als op alle andere Lion's Share platen, alleen wat meer gefocust in een bepaalde richting. We zijn altijd een riff georiënteerde band geweest. Ik haal mijn inspiratie al van bij het begin bij Black Sabbath, Judas Priest, Megadeth enz.
Heeft de komst van zanger Patrick Johansson (en bassist Sampo Axelsson) ook iets te maken met deze heaviër sound?
Natuurlijk. Ik heb ze daarvoor ook gekozen. Ik had al flink wat nummers af toen ze bij de band kwamen, ze wisten al welke richting ik uit wou. En we zaten direct op dezelfde golflengte. We zijn ondertussen nog een stuk naar elkaar toegegroeid als team. De chemie zit fantastisch goed, dat hoor je op "Dark hours". Daarom klinkt die plaat ook zo goed.
Het interessantste aan de plaat is dat ik bij iedere luisterbeurt telkens een ander favoriet nummer heb. De ene dag schreeuw ik mee met "Judas must die", de volgende dag is het bangen op "The bottomless pit" of thrashen op "Napalm nights". Allemaal tracks die mooi op elkaar volgen. Had je een dergelijke flow al voor ogen of is dit eigenlijk vrij natuurlijk ontstaan?
We proberen altijd een plaat te schrijven in plaats van een hoop losse nummers. We willen dat mensen die opzetten en die in één ruk beluisteren. We werken hard aan tempo's, akkoordenwissels en dat soort zaken om het zo interessant mogelijk te houden. Idem voor de volgorde van de nummers. Het schrijven op zich was iets makkelijker omdat we op voorhand heel goed wisten waar we heen wilden.
De eerste pagina in de booklet toont een vage foto van een krantenartikel dat "Serial killer behind..." titelt. Is dit een indicatie naar een thema dat als rode draad door de plaat loopt?
Alle teksten gaan over grote gebeurtenissen in de jaren 60. Drie songs gaan over Charles Manson, twee over de Vietnam oorlog, eentje over de rellen met de gevangenen aan het Presidio in San Francisco, de invasie van Tsjechoslovakije, Martin Luther King,... Sampo maakte wat illustraties die bij die thema's pasten.
De productie heb je zelf in handen genomen. Omwille van de ervaring die je intussen hebt opgedaan of omdat jij het best weet hoe Lion's Share moet klinken?
Ja. We weten perfect wat we zoeken, het is gemakkelijker om dat dan zelf te doen dan dat aan iemand anders uit te leggen. Jens Bogren (Opeth, Symphony X, Amon Amarth), heeft wel een fantastische mixing afgeleverd.
Op de reguliere albumsluiter "Behind the curtain" heb je Michael Romeo, van Symphony X, als gast. Je hebt voorheen ook met gerenommeerde gasten gewerkt (o.a. Bruce Kulick, Glen Drover). Waarom vraag je externen voor deze bijdrages?
Voor de lol, al is het tevens een goede marketingstrategie. En een ongelooflijke kans voor mezelf om te tonen dat ik kan concurreren met de beste uit de business, haha. Mike is bevriend met onze US manager. Ik vond het erg cool van hem dat ie die solo wou inspelen, we zijn allen nogal grote Symphony X fans.
Deze plaat werd ingedrumd door Conny Pettersson. Een gelukkige relatie lijkt het niet, hé drummers en Lion's Share? Uit schrik voor een Spinal Tap-achtige spontane zelfontbranding?
Precies! Neen, we hebben de beslissing genomen voor "Emotional coma" dat we als trio verdergaan. We voelen ons goed zo en we willen de chemie en balans die er nu in de groep is niet verstoren. Een nieuw lid betekent ook een nieuwe stem en nieuwe mening bij iedere te nemen beslissing.
De keuze voor Blistering Records is eigenlijk logisch. Maar ben je niet bang voor eventuele belangenvermenging nu je zowel de artiest als de uitgever bent? Het creatieve en het commerciële aspect in één en dezelfde persoon als het ware.
Nee. Het album zat al in de afwerkingfase en het budget was al rond. Natuurlijk is het contract wel een stuk beter dan dat ik zou kunnen krijgen bij een ander label. We gaan deze plaat daarom echter niet anders benaderen dan gelijk welke andere van onze Blistering releases.
Blistering is, denk ik, een van de redenen waarom jullie niet zoveel touren. Al heb ik ook ergens gelezen dat jij daar niet toch zo gek op bent. Hoe zit dat eigenlijk?
We kregen een aanbod om te gaan touren met Saxon en Iced Earth, maar we hadden veel te weinig tijd om ons daarop voor te bereiden dus hebben we die laten passeren. Jammer, want dat zou muzikaal toch een uitstekende gelegenheid zijn geweest. We zijn nu nog een aanbod aan het bekijken met twee andere bands voor het najaar, waarbij we even goed zouden passen. We werken aan het budget daarvoor. Belangrijk voor ons is dat we er muzikaal en economisch iets aan kunnen hebben. We gaan niet touren om te touren!
Een extra reden voor de voorgaande vraag is dat deze nummers echt wel vragen om live gespeeld te worden! Vind je niet?
We hebben ze al eens gespeeld en het publiek reageert laaiend enthousiast, dus je hebt helemaal gelijk. We hebben een paar headline tours gedaan hier in Zweden. Het is veel gemakkelijker om in de weekends dicht bij huis op te treden dan doorheen Europa te trekken. Het is trouwens waar dat ik er niet echt van geniet om lang on the road te zijn. Hoe ouder ik word, hoe erger zelfs. Ik vind het leuker om albums te maken en eraan te werken tot ik er 100% tevreden over ben. Ik ben een perfectionist en van een live optreden kan ik de uitkomst niet controleren. Ik heb al zoveel klachten gehoord na optredens dat ze het een of ander instrument niet hoorden enkel en alleen omdat de geluidsman de boel verprutste. Dat is dan heel frustrerend om te horen. We steken heel veel tijd in het beheersen van onze instrumenten, in repeteren, we zorgen dat we nooit onder invloed op een podium kruipen en dan word ik echt kwaad als mensen niet kunnen horen hoe goed de band eigenlijk wel klinkt.
Als touren dan niet echt een optie is, wat met een live dvd?
We hebben heel veel materiaal liggen, van onze begindagen zelfs al. Als ik eens heel veel vrije tijd heb, moet ik eens in al die dozen in ons magazijn gaan rondneuzen. Nog even verduidelijken toch: touren is niet uitgesloten, de aanbieding moet alleen wel heel goed zijn.
Het is nog vroeg om dit te vragen, maar heb je er al aan gedacht hoe je deze knaller nog zou kunnen overtreffen?
We weten alleszins wel al dat het heel moeilijk gaat worden. We zitten met dit album op ons hoogtepunt, als muzikant en als songschrijver. Dat geldt voor iedereen in de band, denk ik. Misschien kunnen we echt niet beter meer en is het beter dat we ermee stoppen? Veel bands gaan stug door zelfs nog over hun hoogtepunt en als fan vind ik dat dan verschrikkelijk jammer. Er zijn veel bands waarvan ik denk dat ze vroeger schitterende killer songs schreven en nu niet meer. Wat is er daar dan mee gebeurd?
Goeie vraag om even over na te denken. Alvast bedankt voor het interview, Lars
If you wanna see us on tour you can always request us at different festivals and clubs. Keep an eye on http://www.lionsshare.org / http://www.myspace.com/lionsshare and http://www.youtube.com/darkhours2009 for updates. Thanks for supporting Lion's Share!!
Pow
Related Items
Previous CD of the month
Sentry
High Roller Records
Cd van de maand Maart 2024
© 2002-2024 Hell Spawn, all rights reserved.