TRACEDAWN
Tracedawn
Drakkar/ Suburban
Meer dan overtuigend debuut van dit Finse zestal. Het is niet veel bands gegeven om met hun eerste cd zo de aandacht op te eisen. Donkere melancholie enerzijds, maar vooral pure melodie anderzijds. De vlag melodieuze death dekt de lading niet volledig. De keyboards worden op de juiste wijze gebruikt, je ontdekt virtuoos gitaarspel, maar het zijn vooral de gevarieerde vocalen die dit album een boost geven. Je hoort een diepe warme klare stem, maar die wordt afgewisseld met een diepe grunt. Het openingsnummer "Without walls" doet de luisteraar onmiddellijk beseffen dat het menens is. En op een nummer als "Widows" hoor je zo het gevoel kraken. Niet eenvoudig om het in een hokje te catalogeren, maar mix wat Scar Symmetry met Evergrey en Stratovarius en beginnende Blind Guardian en je komt al een eind. Wie houdt van melodie en afwisseling, zal van het eerste gehoor fan worden. Enige minpuntje? Dat het na acht nummers en goeie veertig minuten al gedaan is... En als je bekijkt dat de muzikanten allemaal rond de twintig draaien, zou deze band nog wel eens voor vuurwerk kunnen zorgen. Van dichtbij in de gaten te houden met andere woorden...
84 Bart C.