Hell Spawn

Meest opvallend aan "Bombshell", het eerste album van Hydrogyn dat tot in Europa raakte, was de appetijtelijke hoes/foto van zangeres Julie Westlake. Niet dat de muziek slecht was, maar die was nogal aan de gladde, voorzichtige kant. Je adem stokte niet meteen in de keel, iets wat de cover wel teweegbracht. De band heeft dat blijkbaar ook beseft, want het eerste wat opvalt aan "Deadly passions" zijn de veel hardere riffs, het moderner gitaargeweld en de vettere groove. Doordat Julies zang even poppy is gebleven, geeft dit een lekkere combinatie. Bijwijlen dan toch. Een paar keer klinkt het nog net iets te clichématig of te doordeweeks ("Candles light your face"). Net zoals "You oughta know" van Alanis Morisette een foute coverkeuze is. De band doet er niets nieuws mee en Julies stem is te vlak voor de ingehouden woede die uit de tekst zou moeten komen. Daar tegenover staan echter wel een paar recht in de roos klappers! "Rejection" is een heavy binnenkomer, het titelnummer werkt over de hele lijn en met "Seroquil" en "Silent animation" staan 2 regelrechte hits op dit album! Het eerste alleen al door het kinderlijk eenvoudige refrein dat zo enorm doeltreffend is. Het is nog geen puntgave voltreffer, deze nieuwe Hydrogyn, maar het is wel een heel goede stap in die richting!
80    Pow