Hell Spawn

Als we terugkijken, kunnen we dan zeggen dat "After the fire" een introductie was in de underground metal scene, "The longest night" was de kennismaking met een groter publiek en deze nieuwe moet die dan wakker schudden?
Chris Black: Als je dat wil, mag je dat zeker zeggen! Het lijkt inderdaad of ons publiek per plaat toeneemt. Op een bepaald punt zal het wel zijn plafond bereiken maar tot nu toe krijgen we steeds meer reactie. Daar zijn we uiteraard heel blij om.

Iets wat zeker is, is dat het nieuwe album een fijne mengeling is tussen het geluid van zowel de Europese als de Amerikaanse power metal variant. Jullie invloeden die doorschemeren in een toch ook wel eigen geluid?
Matt Johnsen: Misschien kan je wel zeggen dat we Europese power metal spelen in een Amerikaanse stijl of benadering. Veel van onze melodieën en structuren zijn Europees van origine, maar onze nummers zijn vooral opgebouwd rond sterke, aanstekelijk gitaarriffs. De aandacht die we aan onze gitaarpartijen spenderen, los van de zanglijnen, is absoluut Amerikaans. We luisteren echter wel naar veel te veel metal om er echt zomaar uit te pikken waar ons geluid vandaan komt. Ik heb een 5000tal cd's in mijn kast staan en de enige waarvan ik met absolute zekerheid kan zeggen dat die geen invloed had op mij is Candiru's "Unloved and weeded out". Of misschien wel dat ik muziek maak die daar helemaal het tegenovergestelde van is.

We hebben ergens gelezen dat er 16 nummers klaar waren voor een release. Jullie zouden een ep plannen als opvolger van "Be gone"? Juist?
CB: Yep, we hebben 16 nummers opgenomen maar er maar 11 afgewerkt. Negen daarvan zijn op de plaat terecht gekomen, dus hebben we er nog twee af en de basis voor een vijftal andere klaar. De meeste daarvan gaan we gebruiken voor een ep. Alleen is de tijdslijn waarin we die gaan uitbrengen nog niet bepaald. Voor ons zou het zeker nog in 2008 moeten zijn. We gaan die ep trouwens "Ten years" noemen.
MJ: De twee songs die we er uitgelaten hebben, pasten trouwens niet in het thema van de plaat en we hadden de tijd niet meer. "Be gone" is op een manier nogal log, en zelfs al vinden we de overgebleven songs zo goed, ze pasten er niet tussen op plaat. Het is niet zo dat we nummers bewaren uit de ene schrijfsessie voor een andere of volgende plaat. We houden nogal van vooruitgang en we tonen op ieder nieuw album graag onze groei als songschrijvers.

Dit is jullie derde release op Cruz Del Sur, het lijkt of jullie een goede thuis gevonden hebben.
CB:  We zouden niet bestaan zonder Cruz del Sur. De samenwerking verloopt perfect. We zijn de hoogste prioriteit voor hen en het is erg onwaarschijnlijk dat we dat zouden ruilen voor iets anders.

We zijn altijd geïntrigeerd door bands waarin de zanger niet alle teksten zelf schrijft. Hoe makkelijk is het voor Tim om andermans teksten in te zingen? Worden die met hem dan op voorhand doorgenomen?
MJ: Tim is een meester in het interpreteren van andere mensen hun teksten. Hij zingt iedere lijn alsof hij hem zelf geschreven heeft. Dit is trouwens een van de redenen waarom we kunnen werken zoals we dat nu doen.
CB: Het pathos die toch in het titelnummer zit, heeft hij bijvoorbeeld perfect opgenomen. Daarvoor had hij geen aanwijzingen of zelfs aanmoediging nodig.

Ik ben er niet helemaal zeker van, omdat de teksten redelijk abstract zijn, maar er lijkt toch een of ander thema of zelfs een concept in "Be gone" te zitten. Klopt dat?
CB: Absoluut, al is het geen conceptplaat in de betekenis van een "Operation: Mindcrime" of "Nightfall in Middle-Earth". Maar ieder nummer gaat wel over climaxen in conflictsituaties. In veel gevallen met het menselijke ras aan de ene kant en de natuurkrachten aan de andere kant ("Buried at sea", "No remains"). In andere songs gaat het over een innerlijke strijd, zoals "Telepath" en het meest extreme voorbeeld, "Be gone". Je mag het dus zeker als een themaplaat zien, maar verwacht geen verteller die de zaak helemaal aan elkaar praat.

Jullie hebben ook een paar gasten uitgenodigd op de plaat.
CB: We hebben er inderdaad enkele gevraagd en zij gingen akkoord. Zo eenvoudig gaat dat. Het is ondertussen een beetje traditie geworden. Het geeft de albums een extra karakter en we voelen ons altijd vereerd als die gasten willen meedoen. Ik vind het nog steeds helemaal te gek als ik in de opnamestudio zit en de gitaristen van Riot een nummer zie inspelen dat ik geschreven heb.
MJ: Het is natuurlijk ook een voordeel dat onze helden niet zo onbereikbaar zijn. Stel je voor dat we, zeg maar Jimmy Page of Eric Clapton moeten bellen. In de underground scene kom je over het algemeen makkelijker in contact. De eerste stap zetten gaat niet altijd van een leien dakje, maar eenmaal gezet kom je meestal vriendelijke mensen tegen. Zoals Chris al zei, Chris Poland? Mark Reale? Wie had dat gedacht!

Jullie hebben jullie eerste optreden ooit gegeven op Keep It True in Duitsland. Er staat er nog eentje gepland in de VS ook. De smaak te pakken?
CB: Het is eerder andersom eigenlijk. We overwegen ieder aanbod en we hebben er een handvol gekregen het voorbije paar jaar. Het is pas sinds kort dat de aanbiedingen beter zijn geworden en het is niet meer zo simpel om nee te zeggen, haha! Ik bedoel maar; welke band zou zo stom zijn om zijn live debuut te weigeren op Keep It True? Het was zelfs een soort van droom die uitkwam!

Daarom ook dat jullie nog niet op een of andere tournee gesprongen zijn?
MJ: We konden de benzine niet betalen...

Jullie hebben altijd wel leuk artwork. Wij besteden daar zelf redelijk wat aandacht aan. Hoe zit dat bij jullie?
CB: Bedankt. Ja, wij denken daar toch ook goed over na tijdens het hele proces van een album maken. Het cover concept voor deze plaat en voor "The longest night" was al uitgewerkt voor we begonnen met de opnames. Misschien inspireert het ons onbewust wel, ik vind dat je achteraf toch telkens de atmosfeer van ons album terugvindt in de covers zelf. En vice versa.

Jullie hebben trouwens nog steeds dezelfde line-up. Al van bij het debuut! Dat kom je tegenwoordig niet veel meer tegen.
MJ: Aangezien we alle vier al muziek geschreven hebben voor ieder album, zou het niet hetzelfde meer zijn mocht er iemand weggaan of vervangen worden. Het zou Pharaoh niet meer zijn.
CB: Dat vind ik ook. We hebben heel veel gemeenschappelijk maar zijn toch allemaal verschillende persoonlijkheden. In die ongelijkheid passen we creatief perfect samen. Het hele proces is bij ons zo intuïtief dat een buitenstaander het moeilijk zou begrijpen. Niet dat we zo'n gekke of onconventionele dingen maken, maar qua organisatie is de werking van Pharaoh uniek en het succes hangt volledig af van het systeem dat we met ons vieren ontwikkeld hebben. De live band heeft wel een iets andere samenstelling, maar dat is tot nu toe geen enkel probleem. Voor schrijven en opnemen houden we ons wel aan ons vier!

Jullie hebben een reguliere website en, zoals de meeste, ook een MySpace pagina? Welke is het belangrijkste voor jullie?
MJ: Een paar jaar geleden zou ik gezegd hebben dat de officiële website de belangrijkste was, maar dat is niet langer het geval. Veel bands kopen een domeinnaam de dag van vandaag en sturen dan alle hits door naar hun MySpace pagina. Wij zijn niet echt bezig met 'vrienden' verzamelen en van die dingen, maar het is een feit dat meer en meer mensen bands ontdekken via MySpace en daar ook zo mee communiceren. Het is toegankelijker dan de officiële sites of zelfs officieuze fansites. Zelf vind ik het ook een fantastisch medium om muziek op te vinden en enige interactie te hebben met bands, maar ik wou dat het niet zo lelijk gedesigned of iets gebruiksvriendelijker was. Het is een van de meest winstgevende websites op het internet, kunnen ze dat dan niet wat meer opsmukken?

Om heel eerlijk te zijn hebben wij de band ontdekt via jullie eerste album, wat wij nog steeds als een klassieker in het US metal genre beschouwen. Het tweede leek ons iets minder, maar dit nieuwe is weer een schot in de roos.
MJ: Je bent de eerste die onze albums zo rangschikt, het moest eens gebeuren! Ik ben niet verrast dat mensen het debuut verkiezen boven "The longest night", maar dan zou ik eerder verwachten dat zij ook vinden dat "Be gone" nog een stap verder weg is van het geluid van ons debuut. So, you and your tastes are a mystery to me! We zijn het er alleszins over eens dat "Be gone" de beste Pharaoh plaat tot nu toe is.

Jullie zijn al een tijdje actief in de US metal scene, jullie zijn zeker op de hoogte van het reilen en zeilen daarbinnen. Favorieten? Of aanstormend talent dat we in de gaten moeten houden?
MJ: Er zijn niet zo veel echt goede power metal bands in de US, maar een nieuwe act als Armory vind ik wel leuk. Niet dat ze grensverleggend of vernieuwend zijn, maar ze zijn goed in wat ze doen. Er loopt ook een goede death metal band rond: Revocation. En er zijn talloze progressieve bands, zoals Canvas Solaris. Ik ga van de gelegenheid gebruik maken om een band waar ik ook tussen zit, wat te promoten. Die heet Fool's Game en is opgericht door onze producer, Matt Crooks. Hij schreef alle songs en speelt gitaar. Ik speel lead gitaar, Nick van Dyk van Redemption speelt keyboards, John Macaluso drums, en Lars Jensen van Manticora neemt de vocale honneurs waar. It's very good stuff!

Wat zijn jullie verwachtingen voor of met Pharaoh?
CB: Persoonlijk denk ik dat we minstens 6, misschien 10 albums in ons hebben. Ik hoop dat we ze telkens verkocht krijgen!
MJ: Ik hoop ook dat we nog enige platen kunnen maken, maar tegelijk hoop ik dat we het besef zullen hebben als het gedaan is. Ik bedoel maar, zou het niet leuk geweest zijn mocht Maiden ingepakt hebben na "Seventh son"? Om hen toch enig krediet te geven: acht uitstekende platen na elkaar is opmerkelijk. Zeker als je weet dat sommige bands, eerlijk gezegd, zelfs niet tot één deftige plaat komen. Tot nu toe vind ik, heeft Pharaoh een goede zaak gedaan in zijn bestaan. Ik hoop dat we het zien aankomen als onze ideeën op raken.

Plannen voor de nabije toekomst?
CB: Voorlopig enkel de ep en de US show. Zo zal het al snel eind 2008 zijn en dan beginnen we aan onze volgende plaat. Chris Kerns heeft zelfs al een nieuw nummer klaar, waarvan ik de titel al kan meegeven: "I need the Nightmares". We hebben een vaag idee welke richting we uit willen met de plaat, en zelfs een mogelijke titel. Misschien zelfs al de definitieve omdat we niet echt gewoon zijn veel van gedacht te veranderen. Maar het is nog te vroeg om die nu al vrij te geven.

Ik heb trouwens ergens gelezen dat jullie een Coroner song opgenomen hebben! Welk? Wat zijn jullie ermee van plan?
CB: We hebben "Tunnel of pain" opgenomen, een van hun meest geschifte nummers! Het was deel van de hele "Be gone" sessie waar we al over praatten. Ik denk dat er enkel nog bas en vocalen moeten aan toegevoegd worden. Soit, het is bedoeld voor een split release met onze vrienden van Canvas Solaris die "Arc-Lite" op de andere kant van de single zetten.
MJ: Wat kan nu nog mannelijker zijn dan een Coroner song coveren? Ik heb er nog maar 2 of 3 gehoord en de enige die niet helemaal beschamend is, is Sceptic's cover van "Paralyzed, mesmerized". Eigenlijk hebben zij gewoon de song opnieuw opgenomen. Canvas Solaris heeft, mijn inziens, "Arc-Lite" verbeterd en wij hopen met "Tunnel of pain" hetzelfde te kunnen doen!

Bedankt voor jullie tijd en dit interview!
CB: Jullie ook bedankt voor het interessante interview en de steun die we krijgen van Hell Spawn! Greetings to all of our fans and supporters worldwide!

http://www.myspace.com/pharaohmetal

Click here for English version.

Pow & Nico