Hell Spawn

Deze mannen hebben al het een en het ander meegemaakt. Behalve persoonlijke problemen en enkele behoorlijke ongevallen op tournee verloren ze een bassist (doodgeschoten in 2004) en de originele zanger door de beruchte orkaan Katrina in 2005. En dat hoor je in hun muziek en teksten. Brutaal, agressief, teksten over de realiteit van het leven waarin je duidelijk hoort dat de woorden 'happy ending' niet in hun woordenboek staan. Een positieve boodschap hoef je van deze kerels niet echt te verwachten. En toch maken ze geen doom. Dit is pure death/grind, met gitaarwerk dat sterk naar voor komt. Na enkele demo's kwam in 1994 hun eerste cd uit, en dit is ondertussen nummer vijf. De eerste bij Metal Blade overigens, na jaren Relapse. Een goede veertig minuten zware death, relatief weinig variatie maar constant beukwerk in combinatie met diep geschreeuw. Vrij speciale arrangementen in bepaalde nummers: naar strofen en refrein moet je hier niet steeds zoeken. Deze band wordt door Rolling Stone en Guitar World de hemel in geprezen. Ze hebben inderdaad iets speciaals, en ondanks de beperkte variatie hebben ze iets vernieuwends in dit genre. Dat ze er enigszins uit weten te springen zie je ook aan de titels die niet steeds echt goed in de mond liggen. Wat dacht je van bijvoorbeeld "All this good intention wasted in the wake of apathy"? Wie van extreme muziek houdt, vindt hier zeker zijn gading...
76    Bart C.