Hell Spawn

Lars Eric Mattsson is een virtuoos musicus, hij beheerst zijn instrumenten volledig. Hij zette trouwens zijn eerste stappen in de muziekwereld in 1985. Op deze cd introduceert hij Adrienn Antal op vocals: zij is ook één van de betere zangeressen in de metalwereld. Op "Dreamchild" horen we symfonische progrock met gothic-invloeden. Liefst 15 maanden duurde de queeste naar perfectie voor deze cd. De arrangementen zijn heel goed, de nummers zijn goed gestructureerd en de muzikanten zijn oké. En toch ontbreekt er iets op deze schijf. Is het omdat ik vind dat er al voldoende female-fronted bands zijn? Omdat er al zovele cd's uitgekomen zijn die me aan groepen als Nightwish doen denken? In ieder geval is deze schijf best te pruimen, maar verlegt geen grenzen. Misschien is "Dreamchild" wel te gepolijst geproduced? De intro op piano is leuk en er staan enkele heel goede nummers op, zoals "See the dreamer behold": door twee vocalen heeft het iets speciaals, de koorzang is goed en er is een rustig akoestisch deel dat overgaat in steviger werk. "Moonlight dream" blinkt uit door de kalmte en sereniteit en in "Heart of a clown" zitten knappe solo's. Louter muzikaal en vocaal sublieme schijf, maar het gevoel is er zo niet. Wie fan is van het genre zal hier wellicht zijn of haar duimen en vingers van aflikken.
79    Bart C.