Hell Spawn

Rijk worden met de ene band om je zin te kunnen doen met de andere. Het is weinig artiesten gegeven, maar Jon Oliva verkeert in die luxe positie. De namen die je mag invullen zijn respectievelijk het Trans Siberian Orchestra en Jon Oliva's Pain (die andere naam laten we tot nader order nog ongenoemd). Initieel was JOP een project waarmee The Mountain King een trilogie wilde afleveren, maar ergens heb ik niet het gevoel dat dit betekent dat "Global warning" het laatste is wat we van deze band gaan horen. Want Jon heeft weer tonnen inspiratie gevonden en is bevlogen bezig. Was voorganger "Maniacal renderings" de metal plaat, dan is deze nieuweling het symphonische album. Gevoeliger, afwisselender en bombastischer. Een beetje zoals "Streets" zich verhoudt ten opzichte van "Gutter ballet". Met een opvallende uiting van Jons voorliefde voor Queen-achtige dramatiek. De kogelronde mallerd is echter ervaren genoeg om via beukers als "Master" voor voldoende tegengewicht te zorgen. Was "Maniacal renderings" een van mijn favorieten van 2006 en een van de betere Oliva werkjes van het laatste decennium, dan is dat nog niet gezegd van "Global warning". Maar het is, na enige inwerk beurten, de naam Oliva zeker waardig. En in navolging daarvan ook uw zuurverdiende centen...
84    Pow