Hell Spawn

Ik moet beginnen met een bekentenis: dit is inderdaad geen nieuw album. Deze cd kwam uit in 2006, maar na de recensie van "Drakkars in the mist" mochten we ook hun vorige album bespreken, dat hier op een of andere manier nooit geraakt is. Alweer meer dan 70 minuten goede waar voor je geld. Het gekende stramien: melodieuze folk/viking-metal gekruid met allerlei traditionele instrumenten (pipes, violen en dergelijke) en heel veel variatie. Op dit album staat ook een cover van Falkenbach, "Heathenpride". Liefst 31 muzikanten uit 8 verschillende landen, waaronder leden van Forefather en dit keer geen Belgen. Meer invloeden uit het Noorden, wat te verklaren is als je ziet wie er allemaal meedoet op dit album. De opener "Introduction" doet je al zin krijgen in de vrije natuur. Door de fluitende vogeltjes en dergelijke voel je je zo in de open lucht. En toch hoor ik hier stukken Jean-Michel Jarre in. Vanaf het tweede nummer worden de registers volledig opengetrokken. Het titelnummer opent middeleeuws met blokfluit en gaat over in pure death, waarbij de drummer een tijdje als een bezetene beukt terwijl de zang rustig is, met zelfs enkele a capella-stukken. "Naglefar sets sail" is dan weer pure hoempapa. "The death of Beowulf" is lekker slepend, en een heerlijk gezongen ambiance nummer tegelijkertijd. "Instrumental" bevat inderdaad geen vocalen, en vooral dankzij de pipes is dit een heel sterk nummer. "Invictus" is verrassend ingetogen en "Wisdom of wolves" is een ambiancenummer met Balkan-invloeden, dat overgaat in stevig beukwerk. Leuke vocale afwisselingen trouwens op dit nummer! "Sailing a Viking" doet me aan Bretoense samenzang denken terwijl "Tribute to the Viking Gods" eerder Keltisch aandoet, genre Pogues, Dubliners. Het laatste nummer "Journey ends" is een waardige rustige spirituele afsluiter. Voor elk wat wils dus. Wat mij betreft een cd die in niemands collectie mag ontbreken. Stygian Crypt heeft een goudhaantje te pakken.
83    Bart C.