Hell Spawn

Derde schijf ondertussen (op zowat evenveel jaren) van dit internationaal collectief. Liefst 31 muzikanten uit 8 verschillende landen hadden hun inbreng in dit opus, waaronder twee landgenoten. En je merkt wel degelijk dat er een massa verschillende stromingen en invloeden verwerkt worden. Voor het overgrote deel worden de betere regionale invloeden aangewend, hier en daar klinkt het toch ergens wat onlogischer, maar door de band is dit een heel lekkere schijf, die zowel zuivere folkliefhebbers als metalheads kunnen smaken. Folkearth brengt epische folk powermetal, of hoe kan je dit best omschrijven. Persoonlijk vind ik dat ze voor een groot stuk de mosterd halen bij Cruachan, maar hier en daar komt ook een vertelseltje op zijn Manowars voorbij, weliswaar niet zo overdreven. Griekse en Noorse mythologie worden mooi verweven, al heb ik de indruk dat er in vergelijking met de vorige twee albums iets meer zuiderse invloeden klinken. Koorzang wordt afgewisseld met vrouwelijke vocalen, mannelijke grunts, paarden in galop, kletterende zwaarden en het volledige spectrum van oude instrumenten, harp, fluiten, pipes en nog een resem attributen. De kwaliteit van de zang ligt bij de dames iets hoger dan bij de heren, maar alles ligt mooi boven het gemiddelde. De akoestische stukken vormen een leuke afwisseling op deze schijf die 17 nummers telt (inclusief de bonussen) en waar je 67 minuten geboeid naar kan luisteren. Uitgebracht via een Russisch label, maar op productie en zo kan weinig kritiek geleverd worden. Ondertussen zijn ze reeds aan het vierde album aan het werken, wat niet echt verwonderlijk is als je zo een resem muzikale donoren hebt. Liefhebbers van dit genre moeten niet twijfelen, zij weten waar ze hun centen kunnen aan spenderen. Anderen luisteren misschien best eens naar enkele voorsmaakjes, maar mensen met een open geest kan ik deze schijf zeker aanbevelen. Zeker het titelnummer is orgastisch... Ik kijk al uit naar de volgende cd!
85    Bart C.