Hell Spawn

Alweer een nieuwe ster aan het Frontiers firmament onder leiding van de huisorkest dirigent Fabrizio Grossi (hij speelt hierop ook bas, sitar, akoestische gitaar en deed ook de programmering). Ook drummer John Macaluso (ex-TNT, Yngwie Malmsteen, Riot), Mordechai Hauser op gitaar en Jamie Teramp op keyboards zijn van de partij. Op Indigo Dying debuteert zangeres Gisa Vatcky die haar sporen al verdiende op de achtergrond bij o.a.: Bandage, Enrique Iglesias, Placido Domingo en Meatloaf. Nu begeeft ze zich dus voor de eerste keer op het hard rock pad en doet dat niet onaardig. Verwacht hier geen gothic toestanden, maar wel op de AOR leest geschoeide soft melodieuze hard rock, een hardere versie van Heart. Gisa Vatcky heeft de geknipte stem voor dit soort muziek. Als je weet dat ook Tommy Denander een vinger in de pap heeft, dan hoeft het geen betoog dat deze cd qua gitaarwerk ook beslist de moeite is. Tijdens de heavy ballad "Breathe in water" gaat Gisa een duet aan met niemand anders dan Michael Kiske (!) , een schitterend nummer. Wat missen we die man. Op "Superman" is het dan de beurt aan Mark Boals (ex-Yngwie Malmsteen, Ring Of Fire en recentelijk nog The Codex) om een vocale bijdrage te leveren. Hij doet dat trouwens nog eens over op het machtige "Far enough", het beste nummer van de cd. Mede door het sterke productiewerk van Fabrizio Grossi en Serafino Perugino klinkt deze cd als een klok. Voor wie genoeg heeft van het gothic genre, maar toch niet vies is van vrouwelijke vocalen zal met deze Indigo Dying aangenaam verrast zijn.
82    Thierry