Hell Spawn

Vorig jaar debuteerde voormalig Annihilator en ex-Nevermore gitarist Curran Murphy verre van onaardig met z'n eigen band Shatter Messiah. "Never to play the servant" - zo heette dat schijfje - behoort nog steeds tot een van mijn favoriete albums van 2006 en mag hier nog geregeld zijn rondjes draaien. Nu, een jaartje later, is er mits deze "God burns like flesh" al een opvolger en die gaat zonder meer verder waar het debuut ophield. Wat wel opvalt, is dat zanger Wags het sporadische gegrunt nu achterwege heeft gelaten. Enerzijds jammer, maar anderzijds was dat wel een beetje een verspilling van zijn talent. Zeker als je zo'n machtige en powerfulle strot hebt als Wags. Persoonlijk vind ik wel dat deze nieuweling ietsjes minder vlug zijn geheimen prijs geeft in tegenstelling tot het debuut. Dus het kan meerdere luisterbeurten vergen vooraleer je overstag gaat. Maar geloof me vrij; "God burns like flesh" is wederom een puur US power metal schijfje geworden met een geslaagde combinatie van thrash en melodieuze metal invloeden. Maar het debuut had nog net dat ietsje meer.
Dat neemt echter niet weg dat we hier negen songs lang - goed voor zo'n drie kwartier - headbang voer hebben. Ook de coole hoes verdient een vermelding en moet je echt es checken.
85    Nico