Hell Spawn

Vele koeien heten Blaar, zeiden ze in mijn jeugd, maar in de metalwereld hebben ook heel wat bands dezelfde naam. Als die dan ook uitgroeien tot toppers in hun genre kan dat voor verwarring zorgen. Pentagram is daar een schoolvoorbeeld van. De Amerikaanse oervaders zijn pioniers in de doom, maar dit is de Chileense versie voor alle duidelijkheid. Op zich zijn zij in hun genre ook pioniers voor de Chileense extreme metal. Zanger / gitarist Anton Reisenegger richtte de band op in 1985, dus jonkies zijn het zeker niet. De band was waarschijnlijk te exotisch in die tijden en ondanks de contacten met het Braziliaanse Sepultura kwam er geen platencontract. In 2012 veranderden ze hun naam om alle verwarring te vermijden. Een jaar later verscheen het debuut. Maar dan was het weer eeuwen wachten op deze opvolger. Ik hou wel van hun thrash met death-invloeden. Er zijn sowieso raakvlakken met hun landgenoten van Criminal, maar Death, Possessed, Sepultura en Slayer zijn ook herkenbaar. De kenmerkende stem van Anton en de ervaring van de muzikanten zorgen ervoor dat je een leuke schijf in huis haalt. Je kan zeggen dat dit een cultband is, ze hebben echt moeten werken voor dit tweede album. Respect voor het feit dat ze het zo lang volhouden zonder grote bekendheid. Het feit dat ze nu een deal hebben met Listenable zal hen ongetwijfeld meer op de kaart zetten. Dit album is alvast een aaneenschakeling van vijfenvijftig minuten hoogtepunten met "State of grace" als knaller. Muzikaal is dit top en de vocalen zijn zo rauw dat ze door merg en been gaan. Pentagram Chile is gewoon   n van de meest ondergewaardeerde bands die je in dit genre kunt tegenkomen. Wedden dat dit album daar verandering in brengt?

84