Hell Spawn

Romantiek en ballades, het is een vaag begrip blijkbaar. Om maar meteen mee te geven dat fans van Tyr geen schrik moeten hebben. Hun nieuwe worp is niet echt een verzameling zeemzoete knuffelrockliedjes. Tenzij je "Torkils dötur" zo zou bestempelen. Het is gelukkig alweer op en top herkenbare Vikingmetal. Zelf omschrijven ze het als heavy metal met folk en klassieke invloeden, en eigenlijk is dit de nagel op de kop.  Het heeft dus meer te maken met de strijd dan met de ballades. Het vorige album van de heren dateert al van 2019, als je hun magistrale dubbelaar "A night at the Nordic House" niet meerekent. En het is opnieuw een schot in de roos. Van bij opener "Hammered" met die heerlijke riffs hoor je al dat dit zal knallen.  "Dragons never die" is een beestig nummer, dat live zeker zal meegekweeld worden met de drinkhoorn in de hand. Van elk nummer kan ik een ode afsteken, de emmer met wierook staat klaar. Dit is enerzijds herkenbaar maar het is ook het meest gevarieerde album van deze eilandbewoners. De kenmerkende vocalen, de epische sfeer, de melodielijnen, de opbouw en de klasbakken van muzikanten, je weet dat dit album eentje voor de jaarlijsten zal worden. Ook de hoes is trouwens een kunstwerk. Is dit hun beste album ooit? Misschien net niet, maar het komt toch dicht in de buurt.

89